چکیده: نویسنده سعی می کند تفاوت رفتار سیاسی عالمان شیعه امامی را نسبت به زیدی و اسماعیلی ریشه یابی کند . وی بر خلاف کسانی که ریشه این تفاوت را به عوامل خارجی و بیرونی نسبت می دهند و نیز آنان که این رفتار را نقشه ای حساب شده از ناحیه عالمان امامی می دانند، سر اصلی این تفاوت را در نوع برداشت از نظریه امامت می داند .
