مولانا بزرگترین سرایندة شعر عرفانی در ادبیات فارسی است که بررسی آرا او در بارة زنان می تواند به نوعی نمایندة تلقی عرفان اسلامی ایرانی از زنان باشد. در بخش نخست مقاله، دیدگاه ها ی منفی او که میراث مشترک جامعة گذشتة ایران بود، بررسی شد و در این بخش، دیدگاه ها ی مثبت او را با ارائه نمونه ها و شواهد لازم در سه محور بررسی می کنیم: