فالگیری

فالگیرها مدعی‌اند که از آینده شما خبر می‌دهند و سرنوشتتان را از خط های کف دستتان بازگو می‌کنند.

اگر در جامعه و محیطی زندگی می کنیم که توهم و خیال در فرهنگ آن از جایگاه خاصی برخوردار بوده و نسل به نسل به دیگران منتقل شده، این جامعه خرافی است، اگر در چنین فضای پر ابهامی زندگی کنیم طبیعی خواهد بود که برای رفع و رجوع مشکلات خود به رمال، فالگیر و خرافه پرست مراجعه کنیم.

اگر چه رمالی، جادوگری و سرکتاب باز کردن در قانون فعلی جرم محسوب نمی‌شود اما با استفاده از قانون تشدید مجازات مرتکبان اختلاس، ارتشا و کلاهبرداری با این افراد می‌توان به عنوان کلاهبردار برخورد کرد

دو هفته پیش بود که شنیدم «فریال» به ایران بازگشته و برای تعدادی از مشتریانش «مهره مار» آورده است

گرایش به فال قهوه و طالع‌بینی با دو موضوع ارتباط دارد؛ یکی باور و دیگری خرافه. این دو خیلی به هم نزدیک هستند. باور یک نوع یادگیری است و خرافه هم نوعی باور است. این موضوع مهمی است که بدانیم در این یادگیری، چه عواملی مؤثر هستند.

برخی روانشناسان معتقدند این موضوع ریشه در اضطراب درونی ما دارد و این اضطراب ناشی از ابهامی است که در بسیاری از مواقع در یک وضعیت وجود دارد و چون ما نمی‌توانیم پاسخ درستی به این وضعیت بدهیم، دچار اضطراب می‌شویم و تلاش می‌کنیم با تبیین‌های غیرواقعی و خرافی، به نحوی مساله را برای خود حل کنیم.

سلامت نیوز: رمال‌ها همیشه افرادی با چهره‌های خشن و صداهای خوفناک نیستند. آنهایی که معمولا منقلی جلویشان می‌گذاشتند و گاهی دود سفید و غلیظ وافورشان را به هوا می‌فرستادند. دستخط‌های ناخوانا و مهره‌های سفید، تکه‌های فلزی کج و معوج، طلسم‌ها، گاه مدفوع و ادرار انسانی و حیوانی و ابزارهای این‌چنینی برای ترساندن مشتری‌ها داشتند تا آنها تصور کنند رمال، انرژی ماورایی دارد و قرار است گره‌ای از مشکلاتشان باز کند.