فلسفه-اخلاق

در این مقال، برآنیم که اخلاق محض یا به تعبیری فلسفه اخلاق را از دیدگاه یکی از متفکران بزرگ مغرب زمین به نام ایمانوئل کانت مورد بررسی قرار دهیم

1. علم اخلاق در دنیای اسلامدر دنیای اسلام، علم اخلاق دانشی است که آثار و کتاب های بسیاری در مورد آن تدوین شده است

تأملی درباره ی حوزه های مختلف مطالعات اخلاقی   مکاتب اخلاقی یا نظریه های اخلاق هنجاری   به نظر می رسد مناسب ترین تقسیم بندی برای مکاتب یا نظریه های اخلاق هنجاری، تقسیم آنها بر اساس نحوه ی تعیین هنجارهای اخلاقی باشد؛ زیرا این نوع تقسیم بندی ذاتاً و بالاصاله به این نظریه ها مربوط می شود

چکیده   سخن گفتن از دانش یا نظام دانشی اخلاق، بدون غور و بررسی مبانی و زیرساخت های نظری اخلاق بی معنا است

پیش گفتار   «نسبیت‏» و «اطلاق‏» - یا جاودانگی - اخلاق از مباحث معروف فلسفه اخلاق است وافراد مختلف با توجه به مبانی فکری و عقیدتی خویش درباره آن بحث کرده‏اند، و گروهی‏قایل به نسبیت و گروهی دیگر طرفدار اطلاق و جاودانگی و عده‏ای هم معتقد به راه‏سومی شده‏اند

ممکن است در نگاه اول این چنین برداشت شود که معناداری زندگی به این است که زندگی فرد دارای باطن باشد و اگر دارای باطن نباشد بی‌معنا خواهد بود. اما باید بگوییم که سوال از معناداری زندگی نه سوال از باطن داشتن یا نداشتن زندگی؛ بلکه سوال از دستیابی یا ناکامی در دستیابی به باطن و لایه زندگی است.

به همان اندازه که شیندلر احساس یاس می کرد، کسانی که او نجاتشان داد به او رو کردند و او را در آغوش گرفتند

اگرچه لیبرالیسم نمی تواند محلی و نسبی گرا باشد اما به همین نحو نباید آن را به معنی مطلق گرایی و عام گرایی غیر قابل انعطاف تلقی کرد. اصرار بر این که مشخصه های کنونی لیبرالیسم در کشورهای غربی معاصر یک راهنمای همیشگی، جامع و کامل برای زندگی اخلاقی است همان اندازه کوته فکری است که آنرا بر اساس «ارزش های ما» قضاوت کنیم.

اگر حرف لاک وود در خصوص تاثیری که تنظیم زمان بارداری بر چشم انداز زندگی کودک دارد جدی گرفته شود، این سوال پیش می آید که پدر و مادرهای آینده در کدام مرحله از زندگی شان احتمالا در بهترین شرایط فرزندآوری هستند و می توانند دست به این اقدام بزنند؟ در یک مقیاس وسیع تر، حضور یا عدم حضور پدربزرگ و مادربزرگ تا چه اندازه می تواند برای چشم انداز زندگی کودک م ...

اگرچه دوتا دست داریم اما من معتقدم که نمی‌توان هم‌زمان با یکدست گوشی همراه را نگه داشت و با آن‌یکی دست یک نفر دیگر را گرفت. بدون گوشی همراه راحت‌تر می‌توان بر روی آنچه در مقابل تان است برای مثال همسر، کودک، کار، غذا خوردن و راه رفتن تمرکز کنید.