فلسفه

کلمۀ "خود" در زبان روزمرۀ ما کلمۀ بسیار پرکاربردی است؛ «خودم این کار را می‌کنم» یا «خودم این را می‌دانم» و جمله‌های بی‌شماری مثل این‌ها هستند که دربارۀ "خود" سخن می‌گویند. اما اصلا "خود" چیست؟ برخی از فلسفه‌های شرقی که از دل اندیشۀ بودایی بیرون آمده‌اند، پاسخ جالب توجهی به این پرسش می‌دهند.

برخی مفهوم «بی‌نهایت» در فلسفه آناکسیماندر را منشأ گرفته از تفکر شرقی–ایرانی می‌دانند و معتقدند که امر بی‌نهایت و بی‌کران در تفکر یونانی سابقه نداشته و این اندیشه برای نخستین‌بار از طریق ایرانیان به اندیشه متفکران یونانی راه یافته است.

جستجوی معنای «خوشبختی» همواره نقطه اشتراکی برای اندیشمندان و فیلسوفانی بوده که به دنبال معنا و هدف در پیچیدگی‌های زندگی بوده‌اند. اما فیلسوفان در دوره‌های گوناگون خوشبختی را به شیوه‌های مختلفی تفسیر کرده‌اند. در اینجا به طور مختصر مروری خواهیم داشت بر مهم‌ترین دیدگاه‌های فلسفی دربارۀ خوشبختی در دوره‌های مختلف تاریخ فلسفه.

مذاکره غیر از ایده به اجرای قوی هم نیاز دارد، مذاکره‌کننده‌ها هم باید بدانند میز مذاکره کلاس درس تاریخ و فلسفه نیست.

کی‌یرکگور معتقد بود که تا وقتی ما فقط به دیدگاه‌های علمی، منطقی و انتزاعی نسبت به جهان متکی باشیم، هرگز نمی‌توانیم به آن چیزی دست پیدا کنیم که به زندگی فردی ما معنا می‌بخشد

حوزه علمیه به مسائل مستحدثه بسیاری از قبیل "هوش مصنوعی" ورود پیدا کرده لکن انتظار آن است که این مسائل از نگاه فلسفه نیز مورد بحث حوزه قرار گیرند.

رئیس‌جمهور پزشکیان اگرچه دولتی اصلاح‌طلب دارد اما در ماه‌های اخیر منکشف شد که در میان طیف خود با محافل و افرادی مواجه است که برای تخریب دولت پزشکیان حتی حاضر به قلب واقعیت نیز هستند.

نقل‌قول‌های فلسفی سقراط هنوز هم پس از قرن‌ها درس‌های ارزشمندی دربارۀ خرد، خوداندیشی، معرفت و خطرات نادانی در بر دارند.

سارتر می‌نویسد: «چیزی به عنوان "ذات انسانی" وجود ندارد؛ انسان صرفا وجود دارد و هیچ چیز نیست جز آنچه خودش از خودش می‌سازد».

کار، غذا، خواب . . . و زندگی ما شنبه، یک‌شنبه، دوشنبه، سه‌شنبه، چهارشنبه و پنج‌شنبه با همین ریتم ادامه می‌یابد؛ اما یک روز سوال «چرا» به وجود می‌آید و همه چیز در آن خستگیِ آمیخته با حیرت آغاز می‌شود.