مادر

نامش فاطمه و کنیه اش امُّ البنین (مادر پسران) است. پدرش حِزام، و مادرش ثمامه یا لیلاست. همسرش علی بن ابی طالب علیه السلام و فرزندانش عباس علیه السلام ، عبداللّه ، جعفر و عثمان هستند که هر چهار نفر در سرزمین کربلا و در رکاب امام حسین علیه السلام به شهادت رسیدند. آرام گاه وی در مدینه منوّره و قبرستان بقیع است.

نام او فاطمه بود که بعدها پس از ازدواج با حضرت علی (علیه السلام) با کنیه "امُّ البنین" (مادر پسران) مشهور شد. پدر و مادرش از خاندان بنی کلاب از اجداد بزرگ حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) بودند و دارای خوبی ها و صفات خانوادگی مشترک بودند فاطمه دختری پاکدل وباتقوا بود.

روز حادثه نیز سر همین موضوع مشاجره کردیم. من که عصبانی شده بودم داد و فریاد می‌کردم. در این اثنا مادربزرگم دخالت کرد و جلو آمد. من که از شدت خشم دیگر نمی‌توانستم جلوی خودم را بگیرم، چاقویی برداشتم و هر دو نفرشان را زدم.

تصویر اسطوره‌ای از مادر، زنی است که در سوگ فرزندِ از دست رفتۀ خود نشسته است. مثل تصویر مریم مقدس در مسیحیت که پای صلیب پسرش عزاداری می‌کند

تصویر اسطوره‌ای از مادر، زنی است که در سوگ فرزندِ از دست رفتۀ خود نشسته است. مثل تصویر مریم مقدس در مسیحیت که پای صلیب پسرش عزاداری می‌کند

انسان در متن خلقت از نوعی شعور به نام «وجدان اخلاقی» بهره مند شده است. وجدان اخلاقی هر فرد به منزلۀ معلمی است که تعالیم اخلاقی را به او می آموزد و بر اجرای این تعالیم نظارت می کند، اما وجدان برای اینکه بتواند راهنمای خوبی باشد، به پرورش نیازمند است و این پرورش باید از همان کودکی آغاز گردد

خورشید همواره در چشمان مادرانی طلوع می کند که به دور دستها خیره شده اند و برای فرداها مردان و زنانی می پرورانند تا در زمین، این امانت الهی، جانشینی آسمانی باشند.

مادری مصری که به دلیل عجیبی فرزندش را به مدت 15 سال به تنه در ختی بسته بود، سوژه رسانه‌ ها شد.

در یک لحظه عصبانیت گردنش را گرفتم و او را روی مبل پرتاب کردم. به خودم که آمدم متوجه شدم که نفس نمی‌کشد. ترسیده بودم، با خودم گفتم صحنه‌سازی می‌کنم و می‌گویم که مادرم به خاطر پیری و کهولت سن فوت کرده است.