محقق-کرکی

شیخ علی بن حسین بن عبدالعالی کرکی، مشهور به محقق ثانی، عالم کرکی الاصل - منسوب به کرک نوح (1) - است که به طور عمده در نجف تحصیل کرد و به لحاظ فقهی، به رتبتی بلند دست یافت; آن گونه که وی را محقق دوم و خاتم المجتهدین عصر خویش می نامیدند

محقق کرکی، شیخ ابراهیم قطیفی، غیاث الدین منصور، و محقق سبزواری از دانشمندان شیعی برجسته و نقش آفرین در عصر صفوی بوده اند .

گفته شد که اندیشمندان شیعه در عصر صفویه با بهره گیری از تجربیات علمای شیعه و عصر کتب اربعه، در دوره حکومت آل بویه شیعه امامی در پنج قرن پیش از خود، توانستند تشیع امامی را به عنوان مذهب رسمی ایران در قانون اساسی ایران بگنجانند

آمدن محقق ثانی به ایران و تشکیل حوزه در قزوین و سپس در اصفحان و پرورش شاگردانی مبرز در فقه سبب شد که برای اولین بار پس از دوره صدوقین، ایران مرکز فقه شیعه بشود

نور الدین علی بن عبد العالی کرکی معروف به محقق ثانی بین سالهای حدود 910 تا 940 ه.ق مرجعیت شیعیان را به عهده داشت.

«شیخ علی بن عبد العالی کرکی،معروف به محقق کرکی یا محقق ثانی،از فقهای جبل عامل و از اکابر فقهاء شیعه است