مرگ-و-حیات‏

حضرت علی علیه السلام در خطبه 91 نهج البلاغه می فرمایند: مدت عمر هر کس را بیافرید و مقدر و معین کرد، پس آن را طولانی و کوتاه و مقدم و مو خر قرار داد

آیا به کسانى که از ترس مرگ از خانه هایشان در حالى که هزاران نفر بودند بیرون آمدند با دیده عبرت ننگریستى و وضعشان را ندانستى؟ پس خدا به آنان فرمود بمیرید سپس آنان را زنده کرد، خدا نسبت به مردم داراى فضل و احسان است، ولى بیشتر مردم سپاس نمى گذارند. و در راه خدا پیکار کنید و بدانید که یقیناً خدا شنوا و داناست.

آیا به کسانى که از ترس مرگ از خانه هایشان در حالى که هزاران نفر بودند بیرون آمدند با دیده عبرت ننگریستى و وضعشان را ندانستى؟ پس خدا به آنان فرمود بمیرید سپس آنان را زنده کرد، خدا نسبت به مردم داراى فضل و احسان است، ولى بیشتر مردم سپاس نمى گذارند. و در راه خدا پیکار کنید و بدانید که یقیناً خدا شنوا و داناست.

حضرت علی علیه السلام در خطبه 91 نهج البلاغه می فرمایند: مدت عمر هر کس را بیافرید و مقدر و معین کرد، پس آن را طولانی و کوتاه و مقدم و مو خر قرار داد

آیا به کسانى که از ترس مرگ از خانه هایشان در حالى که هزاران نفر بودند بیرون آمدند با دیده عبرت ننگریستى و وضعشان را ندانستى؟ پس خدا به آنان فرمود بمیرید سپس آنان را زنده کرد، خدا نسبت به مردم داراى فضل و احسان است، ولى بیشتر مردم سپاس نمى گذارند. و در راه خدا پیکار کنید و بدانید که یقیناً خدا شنوا و داناست.

حضرت علی علیه السلام در خطبه 91 نهج البلاغه می فرمایند: مدت عمر هر کس را بیافرید و مقدر و معین کرد، پس آن را طولانی و کوتاه و مقدم و مو خر قرار داد

آیا به کسانى که از ترس مرگ از خانه هایشان در حالى که هزاران نفر بودند بیرون آمدند با دیده عبرت ننگریستى و وضعشان را ندانستى؟ پس خدا به آنان فرمود بمیرید سپس آنان را زنده کرد، خدا نسبت به مردم داراى فضل و احسان است، ولى بیشتر مردم سپاس نمى گذارند. و در راه خدا پیکار کنید و بدانید که یقیناً خدا شنوا و داناست.

حضرت علی علیه السلام در خطبه 91 نهج البلاغه می فرمایند: مدت عمر هر کس را بیافرید و مقدر و معین کرد، پس آن را طولانی و کوتاه و مقدم و مو خر قرار داد

حضرت علی علیه السلام در خطبه 91 نهج البلاغه می فرمایند: مدت عمر هر کس را بیافرید و مقدر و معین کرد، پس آن را طولانی و کوتاه و مقدم و مو خر قرار داد

آیا به کسانى که از ترس مرگ از خانه هایشان در حالى که هزاران نفر بودند بیرون آمدند با دیده عبرت ننگریستى و وضعشان را ندانستى؟ پس خدا به آنان فرمود بمیرید سپس آنان را زنده کرد، خدا نسبت به مردم داراى فضل و احسان است، ولى بیشتر مردم سپاس نمى گذارند. و در راه خدا پیکار کنید و بدانید که یقیناً خدا شنوا و داناست.