رعیت باید جز کار زراعت فکری نداشته باشد و هرچه ارباب به او می‌دهد راضی و شکرگزار باشد و بدان اکتفا کند و به نظر بنده اگر بشود مانند روسیه به آن‌ها در عوض گندم، ارزن داد بهتر خواهد بود، زیرا اولا خودشان در نتیجه زندگانی خوب تنبل و تن‌پرور نشده و از کار خود بازنمانده و به فکر الواطی و حزب‌بازی که اخیرا در بعضی دهات هم معمول گردیده نخواهند افتاد.
