معاد

قال الله تبارک و تعالی: «بل یرید الانسان لیفجر امامه. یسئل ایان یوم القیامه

علوی در لغت به معنای منسوب به علی(علیه السلام) است و در اصطلاح به کسی گفته می شود که آن حضرت را بر سه خلیفه دیگر ترجیح داده و پیرو اوست.

بسم اللّه الرحمن الرحیم. الحمدلله رب العالمین. و صلی اللّه علی محمد وآله الطاهرین. اللهم نور ظاهری بطاعتک و باطنی بمحبتک و قلبی بمعرفتک و روحی باستقلال اتصال حضرتک یا ذالجلال والاکرام.

معاد از نظر روح و جسم محمدتقی فلسفی سه مجلد (366 - 370 - 357 صفحه وزیری)تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، چاپ اول:1377

هر مکتبی دو دسته از شناختها را در اختیار معتقدان خود قرار می دهد

در مقاله گذشته سخن از مذاکره و تفاهم ادیان توحیدی بود. مقصود از تفاهم و تمایز آن از دعوت و مجادله و ضرورت آن مورد بحث قرار گرفت .

امام جواد(ع) در شرایطی به مقام امامت رسید که از یک طرف، نخستین امامی بود که در سن کودکی به امامت می رسید(1) و این مسئله باعث چالشهای اعتقادی در جامعه آن روز شده بود.

دو واژه، که درباره آن ها در قرآن و سنت پیامبراکرم صلی الله علیه و آله و پیشوایان معصوم علیهم السلام بسیار سخن به میان آمده، واژه های دنیا و آخرت است