بر اساس نصوص تاریخی امام حسین (ع)، هدف ا صلی از قیام خود را امر به معروف و نهی از منکر بیان داشته است. به اعتقاد نویسنده این هدف از دو سو با فقه اسلامی برخورد می کند چرا که فقیهان در وجوب امر به معروف و نهی از منکر از یک سو «احتمال تاثیر» و از سوی دیگر «عدم ضرر» را شرط دانسته اند حال آنکه جنبش حسینی هر دو شرط فوق را فاقد بوده است.