نفس

تهذیب در لغت به معنی پاکیزه نمودن است و وقتی به کسی گفته می شود انسان مهذب، یعنی انسانی که اخلاقی پاکیزه دارد.

یکی از واژگان کلیدی قرآن و دستورات خداوند متعال در قرآن کریم، که در اشکال و قالب های گوناگون[1] برای بندگان بیان شده است، تقوا می باشد

آسمان نالان بود. دیوارهای کوفه از ترس حدوث «واقعه » به هم نزدیک می شدند، شاید جلوگیر آن باشند

انسان با خودشناسی، خود را ارزیابی می کند خصلت های ناروا را از خود دور می کند و در صدد تقویت جنبه های مثبت خود بر می آید آن گاه، می فهمد که در زندگی و در جهان، چه باید انجام بدهد و چگونه باید رفتار کند

«به خدا سوگند نفس خود را چنان ریاضت دهم که اگر قرص نانی برای خوردن فراهم آورد به آن شاد گردد و از نانخورش به نمک خرسند گردد»«بهترین اعمال آن است که نفس ات را به ناخواه بر انجام آن وادار کنی»نفس ما را به نافرمانی دعوت می کندموضوع نفس (خود) در نهج البلاغه جایگاه ویژه ای دارد

واژه «عید» از ریشه عود گرفته شده‌و به معناى بازگشت است، و واژه « فطر» از فطرت‌گرفته شده و به معناى سرشت است. بنابراین عید فطر; یعنى بازگشت‌به فطرت و سرشت. 

همانطور که بدن انسان گاهی سالم است و گاهی مریض، دل انسان هم گاهی سالم و گاهی مریض می شود. گاهی آنقدر دل نورانی می شود که تعبیر "حرم الله" در وصف آن بکار برده می شود و گاهی آن چنان سخت و قسی می شود که با تعبیر "سخت و سنگین" توصیف می شود

بهترین و مرغوب ترین چوب را اگر به یک جعبه کبریت بکشیم روشن نخواهد شد و هر کس هر چند بار هم که بکشد روشن نمی شود، اما یک چوب کبریت هر چند نامرغوب ترین باشد گاه با یک بار کشیدن شعله کشیده و روشن می شود، چرا؟ چون چوب کبریت برخلاف چوب های دیگر چیزی در سر دارد

آئین مقدس الهى، و فرهنگ پاک آسمانى در هر دوره اى از ادوار، و هر زمانى در امتداد روزگار بر طهارت و پاکى ظاهر و باطن آدمى، و طهارت و پاکى آنچه را انسان در زندگى و حیات خود به کار مى گیرد اصرار و پافشارى داشته، و بهداشت همه جوانب زندگى را از آدمیان خواسته است، و به دارندگان طهارت و پاکى اعلام محبت نموده، و از آنان به خیر و نیکى یاد کرده است.

در کتب اخلاق هنگامی که جایگاه صفات شایسته و ناپسند را بیان می کنند می گویند: بله تکبر و خودبرزگ بینی مذموم و ناپسنداست اما ذلت و خود را بی مقدارانگاشتن نیز ناشایست و نکوهیده است