در شرایطی که دستگاههای نظارتی و ممیّز، چنین حجم فزایندهای از تلخی و سیاهی را در آثار هنری نپذیرفته و با انگ سیاهنمایی دست به طرد این آثار میزنند، هنرمند به دنیای انتزاعیات پناه میبرد تا بتواند با آزادی و خلاقیت بیشتر جامعه خویش را بازنمایاند و نقد کند.