نقد

بررسی مبانی و قواعد نقد حدیث شیعه از جمله ضرورت های پژوهشی است که در این گفت وگوی علمی مورد تحلیل واقع شده است

در پی درج مقاله «دفاع مشروع، ترور و عملیات شهادت طلبانه در مذهب شیعه» در شماره 6 فصلنامه، نامه ای از سوی جناب آقای محمّد عبداللهی در نقد برخی فروض و مستندات مقاله به مجله ارسال شد. برای آگاهی بیشتر مخاطبان گرامی مجله، متن نامه ایشان و در ذیل آن، جوابیه نگارنده ارائه می گردد:

«ذکر» در لغت، حفظ شیء و خلاف نسیان است. کلمة «ذکر» در قرآن برای هفت معنای مختلف به کار رفته است. از این جهت، مشترک لفظی است و با قرینه می­توان معانی مورد نظر را به دست آورد. اضافة «اهل» به «الذکر»، معنای منحصری را افاده می کند.

در این مقاله، واژه های تفسیر و عقل از نظر لغت و اصطلاح بررسی می شوند، سپس معنای روش و نیز تاریخچه تفسیر عقلی بیان می گردد

در دو بخش گذشته این سلسله بحث ها، انتقادهای امیرمؤمنان علیه السلام را نخست در قالب نقد عام «مربوط به سه خلیفه قبلی » و سپس بخشی دیگر از آن را که در قالب نقد خاس «مربوط به خلیفه اول » است، از نظر خوانندگان گرامی گذراندیم، اینک دنباله بحث نقد خاص علیهم السلام

در چهاردهمین شماره از فصلنامه علمی تخصصی علوم حدیث ، نمایه مقالات شماره یکم تا چهاردهم این فصلنامه درج گردید و اینک ، پس از گذشت سه سال (هفتمین سال انتشار)، نمایه دوازده شماره دیگر در اختیار علاقه مندان قرار خواهد گرفت .

استناد به حدیث به عنوان یک منبع دینی، آن گاه سزاوار است که از صدور آن اطمینان حاصل گردد وگرنه، هرگاه در صدورش شک و تردید رَوَد، نمی توان بدان استناد جست و آن را مصدر استنباط فقهی یا معارف دینی قرار داد. البته حدیث به عنوان مجموعه ای از میراث مسلمانان، می تواند مورد پژوهشهای گوناگون تاریخی، اجتماعی و فرهنگی قرار گیرد.

یکی از شاخه های فلسفه که در تفکر فلسفی معاصر ایران مورد توجه و عنایتِ فلسفی اندیشان واقع شده، شاخه فلسفه اخلاق است

در این سلسله بحث ها، نقد امیرمؤمنان علی علیه السلام از عملکرد خلفای قبلی، در دو بخش مورد بررسی قرار می گیرد:

مطالعات و پژوهش های تاریخی در زوایای تاریخ یک صد سال اخیر که از یک طرف با نهضت های پرشور شیعی و از طرفی با جریان تجددگرایی و غرب گرایی توام بوده است، در حلقه مشروطیت به طور کاملا گویا و واضح به هم رسیدند