نوستالژی

27 اسفند سال 1300 شمسی «مهدی آذر یزدی» به دنیا آمد و چه خوب شد که به دنیای ما آمد و قصه گفت و شهد و شکر ریخت در گوش و جان ما.پیرمرد قصه‌گوی ایران، مدرسه هم نرفته بود هیچ‌وقت در عمرش؛ خودش «مدرسه» بود.

نوستالژی را مدت‌ها مثل چوب زیربغل -چیزی که هنگام کاهش جذابیت زمان حال به آن تکیه می‌دهیم- مسخره می‌کردیم، اما درواقع به‌طور شگفت‌انگیزی بابی جدی به سوی آینده است.

1374 یکی از سخت‌ترین سال‌های اقتصاد ایران در دهه 70 شمسی بود؛ سالی که تورم جهش بزرگی داشت و قیمت دلار نیز همپای نرخ تورم، مسیر رکوردشکنی را طی می‌کرد و این موضوع آرامش روانی جامعه را برهم زده و دغدغه‌های معیشتی مردم، به اصلی‌ترین موضوع کشور تبدیل شده بود.

تحقیقات بعدی نشان داد که نوستالژی گاهی فریب‌کار می‌شود و ذهن ما مشغول شبیه‌سازی گذشته‌هایی می‌شود که اصلاً وجود نداشته‌اند. پس چطور باید از فریب‌کاری خاطرات در امان بمانیم.

مجموعه تئاتر شهر با یک سالن در همان 7 بهمن 1351 با حضور شاه و همسرش و اجرای نمایش «باغ آلبالو»‌ی چخوف با ترجمه سیمین دانشور و به کارگردانی آربی آوانسیان و بازی گروه بازیگران شهر به‌طور رسمی افتتاح شد.

نوستالژی را مدت‌ها مثل چوب زیربغل -چیزی که هنگام کاهش جذابیت زمان حال به آن تکیه می‌دهیم- مسخره می‌کردیم، اما درواقع به‌طور شگفت‌انگیزی بابی جدی به سوی آینده است.

برای پیشرانه از باتری 42 کیلووات ساعت با برد حرکتی 320 کیلومتر استفاده شده است. بیشینه سرعت برابر با 150 کیلومتر است و فیات کوچک طی 9 ثانیه از حالت توقف به سرعت 100 کیلومتر برساعت می‌رسد.

تحقیقات بعدی نشان داد که نوستالژی گاهی فریب‌کار می‌شود و ذهن ما مشغول شبیه‌سازی گذشته‌هایی می‌شود که اصلاً وجود نداشته‌اند. پس چطور باید از فریب‌کاری خاطرات در امان بمانیم.

نوستالژی را مدت‌ها مثل چوب زیربغل -چیزی که هنگام کاهش جذابیت زمان حال به آن تکیه می‌دهیم- مسخره می‌کردیم، اما درواقع به‌طور شگفت‌انگیزی بابی جدی به سوی آینده است.

نوستالژی را مدت‌ها مثل چوب زیربغل -چیزی که هنگام کاهش جذابیت زمان حال به آن تکیه می‌دهیم- مسخره می‌کردیم، اما درواقع به‌طور شگفت‌انگیزی بابی جدی به سوی آینده است.