نویسندگان-مشهور

می گویند خورخه لوئیس بورخس یکی از بهترین نویسندگان قرن بیستم بود، ولی جایزه ادبی نوبل را نبرد.

«زیبایی» و «زشتی» در نخستین برداشت، به دو عرصه یکسره متعارض دلالت دارند که حضور یکی حکما به معنای غیاب آن دیگری است. این تعریف کلی و انتزاعی البته همیشه هم با واقعیات ملموس تطبیق پذیر نیست و چنانکه خواهم دید مفاهیمی از این دست چندان به سهولت به مرزبندی های قاطع تن نمی دهند.

در این مطلب قصد داریم پرفروش ترین کتاب ها یا رمان ها در سرتاسر دنیا در دهه ها و قرن های اخیر را برایتان معرفی کنیم. این معیار که غالب جوامع مختلف در نسل های مختلف، یک کتاب را پسندیده باشند قطعا یکی از بهترین و معتبرترین لیست های «کتاب های واجب برای خواندن» را شکل خواهد داد.

کورش اسدی، متولد 1343 و زاده شهر آبادان بود. دوران کودکی و نوجوانی اش را همان جا به سر برد و بعد، در سال پنجاه و نه با خانواده اش به تهران می آید.

مرجان شیرمحمدی در سال 1352 در تهران تولد شد. ابتدا شش سال در رشته نقاشی هنرجوی آیدین آغداشلو بود و سپس به کارگاه آزاد بازیگری و نهایتا به مدرسه تئاتر سمندریان راه یافت.در این سال ها دو مجموعه داستان «بعد از آن شب» (1380) و «یک جای امن» (1384) و رمان «این یک فصل دیگر» (1388) از او منتشر شد.

اوج خلاقیت ساموئل بکت، نویسنده یاغی ایرلندی، مربوط به دهه 50 قرن بیستم بود؛ دهه ای که نماییشنامه معروف «در انتظار گودو» را منتشر کرد و البته سه چهار سالی طول کشید تا محافل تئاتری در اروپا و آمریکا دریابند که او چه می خواهد بگوید.

اگر نگوییم همه، دست‌کم قصه‌های بهترِ مجموعه «خاطره‌یی فراموش‌شده از فردا»ی مدیا کاشیگر قصه‌هایی هستند که در آن‌ها با تداخلِ متن‌ها و جدالِ گاه پنهان و گاه آشکارِ مولف و شخصیت‌های مخلوقِ مولف‌ بر سرِ مالکیتِ قصه‌ مواجه می‌شویم و با خود روایت به منزله شی‌ئی که مالکیت آن محل تردید و نزاع است.

شاید باورش سخت باشد، اما وقتی که مارگارت میچل یکی از مشهورترین کتاب‌های تاریخ را می‌نوشت و دو نفر از مشهورترین شخصیت‌های داستانی تاریخ را خلق می‌کرد، هدفی جز کشتن وقت نداشت.

این کتاب یکی از پرفروش ترین آثار غیر داستانی سال های 2009 و 2010 و مورد تحسین روزنامه های آمریکایی محسوب می شود. اثری که کوشیده با رویکردی فلسفی به موضوع تغذیه انسان بپردازد.

«پویایی» از مهم‌ترین ایده‌های برشتی است. او این ایده را در نمایش‌ها و شعرهایش لحاظ می‌کند. نقش پویایی دائمی چیز‌ها، اتوپیا و یا همان آرمان‌شهر را زیر سؤال می‌برد. آرمان‌شهر به یک معنی به پایان رسیدن دوره‌ای از پویایی و رسیدن به موقعیت طلب‌شده است.