نویسندگان-مشهور

موضوع محوری رمان «زنی با موهای قرمز» تازه‌ترین اثر اورهان پاموک، نویسنده ترک برنده جایزه نوبل، رابطه میان پدر و پسر است.

مایا آنجلو، شاعر و نویسنده‌ امریکایی بود که برای نگارش «می‌دانم چرا پرنده در قفس می‌خواند» و اشعار و مجموعه مقالاتش مورد تحسین و تمجید منتقدان و جشنواره‌های ادبی قرار گرفت.

«ایزابل آلنده» در 75 سالگی یکی از پرطرفدارترین نویسندگان اسپانیایی‌زبان است و همچنان برای تقویت جایگاه زنان می‌جنگد. او پاییز امسال جدیدترین رمانش را روانه پیشخان کتاب‌فروشی‌ها می‌کند.

خولیو کورتاسار (١٩٨٤-١٩١٤) نویسنده آرژانتینی که همچون هم‌میهنش بورخس، فریفته هر چیز خیالی، ناشناخته و اسطوره‌ای است بسیاری از نوشته‌های خود را تحت‌تأثیر بورخس و ایده‌آلیسم فلسفی وی نوشته است.

شاید این سخن فرهنگ‌بانوی ایران، توران میرهادی پارادوکسکال به‌نظر برسد؛ بانویی را که تمام عمر به کار گروهی و فعالیت فرهنگی و مدنی با بهره‌گیری از خرد جمعی مشغول بوده، با ماهی‌ سیاه کوچولوِ تک‌رو چه‌ کار؟

لوییس مارتین‌سانتوس را نویسنده‌ای هم‌ردیف جیمز جویس و مارسل پروست دانسته‌اند و رمان «وقتِ سکوت» او رمانی هنرمندانه و اجتماعی است که در زمانه‌ خفقان و آشوب ابتذال فرانکو و همدستان فرهنگی‌اش نوشته شده است.

اسم «نیل گیمن» برای بسیاری از علاقه‌مندان آثار فانتزی آشناست. او در یادداشت جدیدش حرف‌هایی را بازگو کرده که کمتر از یک نویسنده مشهور شنیده می‌شود.

درباره کارنامه ادبی داریوش مهرجویی به‌عنوان سینماگری که بیشترین تعداد فیلم اقتباسی را در سینمای ایران در کارنامه دارد، باید این نکته را ذکر کرد که ورود این سینماگر بزرگ به عالم ادبیات با ترجمه بوده. درواقع ترجمه‌های مهرجویی که البته بیشتر متون فلسفی را شامل است، کلید اصلی و اول ورود این سینماگر برجسته به دنیای ادبیات هستند.

چزاره پاوزه، شاعر، نویسنده، مترجم و منتقد پرآوازه ی ایتالیایی و از چهره های مهم ادبی قرن بیستم این کشور است. او از آن دسته از نویسندگان ایتالیاست که ادبیات این کشور را متحول کردند.

نویسنده اهل ناپل ایتالیا با نام مستعار النا فرانته از سال ١٩٩٢ نوشتن را شروع کرد اما با انتشار مجموعه چهارجلدی که به چهارگانه ناپلی معروف است، به شهرت رسید.