هشام-بن-عبدالملک

امام صادق علیه السلام پس از رحلت پدر بزرگوارش امام باقر علیه السلام در سال 114 هجری در سن 31 سالگی عهده دار مقام امامت شد. دوران امامت آن حضرت که 34 سال به طول انجامید با حکومت پنج تن از خلفای اموی همزمان بود: هشام بن عبدالملک، ولید بن یزید، یزید بن ولید بن عبدالملک، ابراهیم بن ولید و مروان بن محمد.

امام در سال 83 هجری، در زمان حکومت پنجمین خلیفه ی ستمگر اموی، عبد الملک بن مروان به دنیا آمد، و در سال 114 زمان حکومت هشام بن عبدالملک، پس از شهادت پدر گرامیش حضرت امام باقر علیه السلام در سن 31 سالگی به امامت رسید.

وفات آن حضرت در سال صدوچهاردهم هجرت و روز دوشنبه هفتم ذیحجه بودو مشهور آن است که عمر شریف آن جناب، پنجاه و هفت سال بود و با جدّ خود، حضرت امام حسین علیه السلام چهار سال ماند، با پدر خود سی وچهار سال و مدت امامت آن حضرت، نوزده سال بود و بعضی، مدت حیات آن حضرت را پنجاه و هشت سال گفته اند.

با نگاهی کوتاه به سیره خلفای بنی امیه، به خوبی فهمیده می شود که روش آنان در حکمرانی بر پایه زورگویی و خفقان برای تثبیت پایه های قدرت بنا نهاده شده بود تا با اتخاذ این شیوه، مردم را از اندیشه انقلاب دور و نیز اهل بیت را منزوی و مردم را از اطراف آنان پراکنده کنند.