نشاط روی چمن بین که شُست ابر بهار
ز گرد عارض بستان، غبار رنج و تعب
شد از بنفشه چمن چون بهشت غرق عبیر
شد از شکوفه زمین چون سپهر پر کوکب
درخت تاج مرصّع نهاد بر سر و دوخت
صبا به قامتش از پرنیان سبز سلب
زهی طراوت گلهای آتشین رخسار
زهی لطافت بتهای سیمگون غبغب
بیا که مژده رحمت رسید و خواند سروش
سرود تهنیت خسرو خجسته نسب
هلال ماه رج ...