در اوایل سده ی هجدهم دلبستگی به هنر کلاسیک و اشتیاق به نظم و هماهنگی و ثبات اوج گرفت زیرا همواره پس از یک آشفتگی و یا افراط در زرق و برق نیاز به آرامش وثبات حس می شود. ستایش و تقلید ارزش های سنتی صاحب نظران یونان و روم باستان , آرمان متفکران زمانه شد.
