ولید

بسال 86 هجری عبد الملک بن مروان از جهان در گذشت و پسرش ولید بخلافت رسید، دوره خلافت ولید ده سال بود از 86 تا 96 هجری که دوره فتح و گشایش بود و قلمرو دولت اموی از شرق و غرب وسعت یافت.

بطور قطع یکی از مهمترین علل سقوط امویان که همیشه مورد توجه شورشیان و قیام کنندگان بود، بی دینی حکام اموی بوده است

آنچه درباره یزید سوم نقل شده حکایت از شباهت رفتارهایش وی با عمر بن عبد العزیز دارد. او کوشید تا در مقابل ولید بپاخیزد. یزید با هماهنگی برخی از بنی امیه و نیز شخصیتهای دمشق، در برابر ولید ایستادگی کرده و او را در جمادی الثانی سال 126 ه بقتل رساند و بدین ترتیب اولین حادثه قتل در میان خلفای اموی بصورت آشکار رخ داد.

بعد از یزید، ابراهیم بن ولید جانشین گردید، اما از بس کار خلافت سست شده بود بسیاری به او به عنوان خلیفه سلام نمی کرده و تنها به ذکر «امیر» اکتفا می کردند. (1) اصطلاح «امیر» در کنار عنوان «خلیفه » به حاکمان مستقلی گفته می شد که در دوران فترت کار امارت را انجام می دادند. آنها نه خلیفه بودند و نه از طرف خلیفه ای نصب شده بودند.

شیخ مفید در کتاب، ارشاد، می نویسد: کلبی و مداینی و دیگر مورخین روایت کرده گویند: