وهابیت

یدایش فرقه وهابیان توسط محمّدبن عبدالوهاب نجدى در نیمه دوم قرن دوازده هجرى واقعیتى انکارناپذیر است. محمّدبن عبدالوهاب با مطالعه و تحقیق در اعتقادات و رفتار مردم مسلمان سنى و شیعه ساکن در مناطق نجد، درعیّه، حُریملاء، مکّه، مدینه، أحساء، قَطیف، بصره(عراق)، و

اشارهدر قسمت های اول و دوم این مقاله، به شرح زندگی محمدبن عبدالوهاب(موسس فرقه وهابیت)، مسافرت ها و تألیفات، آراء و پندارهای او پرداخته شد. در این قسمت از مقاله، نگاهی به ریشه های فرهنگی – تاریخی وهابیت تکفیری می اندازیم که با هم پی می گیریم   

وهابی ها توسل به اولیای الهی را موجب خروج از عبودیت و رفتن به سوی شرک می دانند.

فرجی: شاکله هرم قدرت در عربستان است و برای تبیین آن پرونده بندر بن سلطان نوه عبدالعزیز را به عنوان نمونه‌ای از هرم قدرت در عربستان باز کرده‌ایم.

بدعت تازه داعش؛ تغییر اوقات شرعی!

شواهد متعددی هست که پیروان محمد بن عبدالوهاب به وهابیون و مسلکشان به وهابیت شناخته می شود و حتی بزرگانشان از منتسب بودن به وهابیت ابائی نداشته اند اما اخیرا برخی با توجیه های مختلف از انتساب خودشان به وهابیت و وهابی بودن فرار می کنند و سعی می کنند خود را پیرو خالص سنت پیامبر معرفی کنند

امروز مراکز وهابیت در جهان به کانون‌های فتنه و جاسوسی مبدل شده‌اند که از یک طرف اسلام اشرافیت، اسلام ابوسفیان، اسلام ملاهای کثیف درباری و در یک کلمه «اسلام آمریکایی» را ترویج می‌کنند.

جریان سلفی سروری با نام بنیانگذار آن «شیخ محمد بن سرور زین العابدین بن نایف» شناخته می شود

بعد از ارتحال مرحوم نوری دولت تاجیکستان، نهضت اسلامی را از مسیر اصلی خود خارج می‌کند، مردم که احساس می‌‎کنند نقش روحانیت در نهضت کاهش پیدا کرده است، رفته رفته از نهضت فاصله می گیرند.