ویژه‌نامه-جشنواره-فجر

خورشید بدون تردید بهترین فیلم جشنواره فجر در بازیگری، کارگردانی، فیلمبرداری، فیلمنامه و تدوین است.

در دومین روز جشنواره، باز هم فیلمی در موضوع همجنس‌گرایی نمایش یافت که برخلاف عامه‌پسند در روز اول، در حاشیه و زیرمتن نبود. بلکه به متن اصلی تبدیل شده بود

نقد نوشتن بر فیلم‌هایی که غرض‌مندی و عداوت با حق، در آنها واضح است، مانند آب در هاون کوبیدن است. نه آنها پند می‌گیرند و نه مسئولان نظارت و ارزشیابی و مدیران جشنواره.

اگر مهدویان برگ سوم را سینمایی رو نکند و از کنار این پرونده عبور کند، ماجرای نیمروز در سینما تکمیل نخواهد شد. لذا این کار بزرگ و عظیم تنها با ساختن فیلم سوم، تکمیل خواهد شد.

سیمرغ ویژه دبیر جشنواره می‌تواند به ملاصالح قاری تعلق بگیرد. او در پایان فیلم حضوری واقعی دارد. او خادم بوده اما به او نسبت خیانت داده‌اند و همچنان زهر اسارت را در بدن دارد.

مشهورترین فیلمنامه‌نویسان، هر گاه احساس می‌کنند که مواد داستانی قابل اعتنایی ندارند، از الگوی هندسه عشقی استفاده می‌کنند.

هیأت داوران در قبال شبی که ماه کامل شد، اگر اجحاف کنند باید به سوالات تاریخی بزرگی پاسخ دهند، چون عدالت در سینما در سی‌وهفتمین دوره‌اش یک مطالبه جدی است.

تنها کارکردی که در نگاه اول از این پلان و حرکت از کلوزآپ «کمال» به سمت لانگ شاتی به سمت بالا می توان برداشت کرد، تحقیر شخصیتی است که کارگردان با تلاش خود او را به قهرمان داستان هایش بدل کرده است.