اعتیاد، فاصله گرفتن از مسیر نورانی الهی و از راه ثواب است و توبه، راه بازگشت به آن مسیر. لذا، بر انسان واجب است که از آن توبه کند و توبه میسّر نمیشود، مگر اینکه شخص علم به ضرر و زیان دنیوی و اخروی اعتیاد پیدا کرده، از این زایل کننده تن و روان و اراده متنفّر شود و عزم جدّی بر ترک آن گرفته و در عزم خود ثابت قدم باشد
