پیغمبر-صلی‌الله‌علیه‌و‌آله-وسلم

در این جا خوب است به یک جمله معترضه، اشاره کنیم و سپس به ادامه بحث بپردازیم گاهی گفته می شود که: اساسا طرح چنین بحث هایی غلط است، چون برایِ وحدتِ سیاسیِ مسلمین، که بخصوص در این زمان ضرورت دارد، زیان بار است، در پاسخ با اعتراف به این که وحدتِ سیاسیِ مسلمین ضرورت دارد، باید گفت:

عمربن عبدالعزیز با این که از خلفای اموی است، واقعیات مورد بحث را به ویژه درباره عثمان می پذیرد و می گوید: «پیغمبر صلی الله علیه و آله وسلم هنگامی که رحلت کرد که نهر حیات بخشی در اختیار همه مردم گذارده بود

اسلوبِ سیاسی بنی امیّه نیز اسلوبی شیطانی بود که زیر پوشش حقّ، کار باطل را انجام می داد یا هدفِ باطل را از راه حق دنبال می کرد و در واقع از میان دو قطب متضادّ تظاهر به اسلام و تهاجم به اسلام پیش می رفت

احزاب به وسیله اصحاب پدید آمد و خطوطِ آنها را منعکس کرد، از این رو برایِ درکِ هویّتِ احزاب باید به مسأله اصحاب نیز اشاره ای بشود، اصولاً مسأله اصحاب، یکی از مسایلِ مهمِ صدرِ اسلام است که تا حدودی به حقّ و تاحدودی به ناحق در همه جریانهایِ اسلامی، آثارِ عمیقی گذارده است به طوری که می توان گفت: جریانهایِ اسلامی از جمله جریانِ کربلا ارتباطِ بسیاری با ...