کتاب-«-صد-روسی-»

قبل از شهادت محسن، هر وقت از این جاده عبور می‌کردم، حس بدی به من دست می‌داد و همیشه در همان محدوده یک کیلومتریِ محل شهادت محسن، دلشوره و نگرانی خاصی به جانم می‌افتاد.

یزدانیار عزیز از آن رزمنده های باحال و غیرقابل پیش بینی و شر و شور جبهه بوده که در بیان خاطرات و پراندن تیکه های بامزه و ترسیم صحنه ها و حالات رزمندگان و... جسارت و صراحت و رگ گویی او کاملا مشهود است.

راوی در کل این کتاب معلق است. معلق به معنای فاقد پیشینه و پسینه. همین موضوع موجب پرش در خاطرات می شود و کل متن را با سکته در روند مواجه می کند.

بعد از گذشت چند دهه از آن روزهای همدلی و همکاری، عبدالعلی یزدانیار می‎شود راوی قصه‎ای پر فراز و نشیب که همه‎ی آدم‎هایش واقعی‎اند و تمام غم و شادی‎هایش روزی در صفحه‎ی دنیا ثبت شده‎اند.