کوفه

حادثه‌ی جان سوز اسارت اهل‌بیت علیهم السلام  و درکتابهایی مثل ارشاد مفید، بحارالأنوار علامه مجلسی، لهوف سید ابن طاووس و کامل‌الزیارات و ناسخ التواریخ به این گونه چنین نوشته‌اند[1]: عمر‌سعد روز یازدهم فرمان داد اهل‌بیت علیهم السلام  را بر شترهای بی حجاز یا شترانی که محمل‌های شکسته‌ای بر آنان بود، سوار کردند و امام زین العابدین (ع)  را بر شتری عریان ...

حجّ نیمه تمامت قبول، خلیل آل محمد صلی الله علیه و آله ! گویا قصد منا داری! امّا نه، آن سمت، راه کوفه است. حج رها می کنی که به کوفه بروی؟! در کوفه آتش کینه و نامردی، زبانه می کشد. در کوفه «نمرود» به انتظار نشسته! لااقل زن ها و بچّه ها را با خود مبر!

کلمه ی نهضت و جنبش کلمه ی زنـده‌ و جـانداری‌ اسـت که افراد متحرک و بااراده از شنیدن آن لذت می برند زیرا مفهوم و معنی این کلمه یک‌ معنای حیات‌ بخش و ارزنده‌ای است کـه حیات جهان طبیعت و اجتماع انسانی وابسته ی به آن است‌ و گرمی بازار زندگی منوط‌ بـه‌ آن

این هفتاد و دو نفر، مؤمن واقعى بودند و از تمام حرکات، حالات و اخلاق آنان، آثار مثبت ایمان طلوع داشت، و آن سى هزار نفر بى‌دین واقعى بودند و از وجودشان تمام فسادها ظهور مى‌کرد؛ چه در زمانى که آن‌ها در کوفه بودند و زمینه را آماده کردند تا هانى بن عروه‌ «1» پیرمرد نود سال عاشق امیرمؤمنان علیه السلام، عاشق اهل‌بیت علیهم السلام و عاشق حضرت ا ...

این بزرگ مرد حقّ و حقیقت، از رجال شیعه و رئیس قبیله خود و شجاع بمعنى الکلمه و سخنور و خطیب و پارسا و شب زنده‌دار بود.

از بزرگان شیعه ، که در مجلس ابن زیاد در کوفه ، به او اعتراض کرد . وی از شیعیان برجسته و زاهدان روزگار در کوفه بود ، نابینایی روشندل و آگاه و شجاع

حادثه‌ی جان سوز اسارت اهل‌بیت علیهم السلام  و درکتابهایی مثل ارشاد مفید، بحارالأنوار علامه مجلسی، لهوف سید ابن طاووس و کامل‌الزیارات و ناسخ التواریخ به این گونه چنین نوشته‌اند[1]: عمر‌سعد روز یازدهم فرمان داد اهل‌بیت علیهم السلام  را بر شترهای بی حجاز یا شترانی که محمل‌های شکسته‌ای بر آنان بود، سوار کردند و امام زین العابدین (ع)  را بر شتری عریان ...

برعکس شب اول که تا آخر هیئت آرام و قرار نداشتم و توی خانه‌ی هیئت می‌چرخیدم، شب دوم حداقل تا پایان سخنرانی کنج یکی از اتاقهای خلوتِ خانه، خودم بودم و صدای سخنران و زنگی از صوت دسته ی دمام توی سرم.

پیامبر اکرم ( ص ) در خصوص انتخاب نام و لقب امام ششم فرموده است:« وقتی که فرزندم جعفر متولد شد نام اورا صادق بگذارید، زیرا فرزند پنجمش جعفراست وادعای امامت می کند و او در نظر خداوند جعفر کذاب است.»

نام شریفش جعفر، کنیه اش ابوعبدالله و ابواسماعیل و لقبهایش فاضل، قائم، طاهر، کافل، منجی و مشهورترین آنها صادق بود