گرانی-بیقاعده

یک عضو مجمع روحانیون مبارز در انتقاد از پزشکیان گفته است: آن چیزی که تحت عنوان "وفاق ملی" مطرح می‌شود، وفاق نیست؛ بلکه سهمیه دادن به این و آن برای کسب مدیریت است و ما اسم آن را وفاق نمی‌دانیم!

"فرهنگ اشاره به الزامات قانون و رعایت احترام حاکمیت" حتما باید در میان رسانه‌ها و رجال سیاسی ایرانی به یک صفت بارز و همیشگی تبدیل شود.

"بی‌دولتی" در اقتصاد ایران پدیده‌ای است که نمی‌توان آنرا کتمان کرد و باید هرچه سریعتر برایش فکری کرد. بخش اعظم مشکلات معیشتی و گرانی‌ها ناشی از نبود نظارت و اقتدار دولت در اقتصاد است.

"گرانی دارو" نخستین آزمون تخصصی دکتر پزشکیان است که باید دید نمره قبولی در رفع آن خواهد گرفت یا نه؟! برخی معتقدند این پدیده تلخ به کارنامه مدیریتی ظفرقندی، وزیر بهداشت نیز مربوط است.

هنگامی که برخی رجال سیاسی عقلانیت را کنار می‌گذارند؛ آنگاه است که راه حل‌ها گم می‌شود، ترسیم دقیقی از وضع موجود صورت نمی‌گیرد و کسی هم در گرداگرد دستاوردهای کشور حصار نمی‌سازد.

برخی مدیران زنی که رئیس‌جمهور پزشکیان آنها را منصوب کرده از "کارنامه" خوبی برخوردار نیستند و سکوت رئیس‌جمهور به معنای تأیید این کارنامه‌های ضعیف است!

شعار گفتمانی "نه شرقی، نه غربی، جمهوری اسلامی" هرگز ناقض اصل استقلال کشور و یا روابط دیپلماتیک و راهبردی نیست. بلکه این شعار گرامی به معنای نفی شرق‌زدگی و غرب‌زدگی است.

اگر مجلس و دولت می‌خواهند اثرات ملموس اجرای قانون مثبت کالابرگ را ببینند؛ لازم است تا این قانون را بصورت فراگیر اجرا کنند و فقط به چند دهک محدود پایین بسنده نکنند.

در مسئله جرم "گرانی بیقاعده" متأسفانه به جای رؤیت اقتدار دولت و برخوردهای بازدارنده با گرانفروشان؛ شاهد پاسکاری مسئولان ذیربط به یکدیگر هستیم.

"گرانی بیقاعده" پدیده‌ای است که در اثر بروز پدیده بی‌دولتی در بازار کالا و خدمات شکل می‌گیرد و مثل خوره معیشت مردم را می‌بلعد. اما راه رفع این بیماری خطرناک چیست؟