به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از فارس، دولت در گام اول ارز تک نرخی اعلام و تاکید کرد همه نیازهای ارزی با نرخ واحد تامین می‌شود. در همین راستا بانک مرکزی مجبور شد سهمیه‌‌ای برای پرداخت ارز مسافرتی در نظر بگیرد. طبق بخشنامه بانک مرکزی 500 یورو برای کشورهای همسایه و نزدیک و 1000 یورو برای کشورهای دور در نظر گرفت.
افزایش بهای ارز در بازار غیررسمی و رشد فاصله بین نرخ رسمی و بازار، رانت زیادی را برای دریافت کنندگان ارز مسافرتی به وجود آورد تا جایی که برخی تورهای مسافرتی تبلیغات سفر رایگان می‌کنند. این رایگان بودن مشروط به ارائه ارز مسافرتی به آژانس‌های مسافرتی است.
در صورتی که به ازای هر نفر هزار یورو در نظر بگیریم، در واقع یک خانواده 4 نفره 4000 یورو دریافت می‌کند که مابه‌التفاوت آن با نرخ دلار آزاد حدود 14 میلیون تومان رانت یا به عبارت دیگر یارانه ارزی دریافت می‌کنند.
از مسئولان اقتصادی و تصمیم‌گیران ارشد دولت هنوز پاسخ این سوال که چرا باید یارانه ارزی برای امریغیرضروری مثل سفر سیاحتی و گردشگری پرداخت شود؟ پس از آنکه نقدهایی به پرداخت ارز مسافرتی شد، زمزمه حذف آن در رسانه‌ها مطرح شد اما رئیس کل بانک مرکزی در واکنش به بحث، گفت: « فعلا برنامه‌ای برای حذف ارز مسافرتی نداریم.»
چرا برنامه‌ای ندارید؟ چون بازار بسته شده و هیچ‌یک از صرافی‌ها حق معامله ارز ندارند و بانک مرکزی هم نمی‌تواند ارز با نرخ دیگری بفروشد. تنها می‌ماند بازار ثانویه ارزی که آن هم فقط برای معامله واردکنندگان و صادرکنندگان طراحی شده است. در واقع با ساختاری که دولت با سیاست‌گذاری غلط خود برای بازار ارز به وجود آورده، بانک مرکزی باید یارانه ارزی برای مسافرت‌های خارجی بدهد و مسافران با یارانه‌ای که از ملت می‌گیرد، در بهترین حالت به گردش و تفریح بپردازد.
اما بازار ثانویه ظرفیت تامین ارز مسافرتی را دارد و در صورتی که اگر تامین بانک مرکزی ارز مسافرتی را به این بازار محول کند، متقاضیان ارز مسافرتی بدون هیچ رانت و با سهمیه بیشتری می‌توانند ارز مسافرتی تهیه کرده و با کمترین دغدغه به سفر بروند و از طرف دیگر التهابی متوجه بازار غیررسمی نخواهد شد و تقاضای مازاد ارزی که وارد بازار غیررسمی می‌شود، کاهش خواهد یافت.
