بررسی سریال ممنوعه؛ قسمت دوم

قسمت دوم مجموعه نمایش خانگی «ممنوعه» نسبت به قسمت اول ریتم کندتری دارد و حوادث کمتری در آن اتفاق می‌افتد. درحالی‌که قسمت اول، یک شروع طوفانی داشت و با بردن بیننده به زندگی سامی (میلاد کیمرام) و حتی ذهن او تا جایی که می‌توانست مخاطب را درگیر ماجرا کرد، قسمت دوم آرام‌تر و نرم‌تر از راه رسید. در این قسمت فضاسازی‌هایی که در قسمت اول شاهدش بودیم را نمی‌بینیم و به‌جای آن تمرکز فیلم‌ساز روی بسط قصه و معرفی تک‌به‌تک کاراکترهایش است.
در همین قسمت کاراکترهای جدیدی با خرده روایت‌هایشان که مکمل روایت اصلی است وارد می‌شوند و حتی رابطه سامی و برکه (الهه حصاری) را به کناری می‌زنند. شاید مهم‌ترین دلیل ایجاد این احساس، ورود نیکی کریمی در نقش پروانه به مجموعه «ممنوعه» است. او که مسلماً یکی از مهم‌ترین سوپراستارهای سینمای ایران و بی‌شک اولین سوپراستار زن سینمای ایران است، با حضور کوتاه، نبض و ریتم روایت را در دست می‌گیرد. ورود او به خانه خسرو (هادی حجازی فر) یک مرد متأهل که گویا معشوقه‌اش است، پرسه‌زنی‌اش در خلوت زناشویی آن دو، آرامش و درعین‌حال عصبانیت فروخورده‌ای که این کاراکتر به نمایش می‌گذارد، آن‌هم درحالی‌که خسرو و همسرش نزدیک خانه هستند یک هیجان اساسی به بیننده می‌دهد. ورود این شخصیت به زیرپوست روایت اصلی ناگهانی است و خارج شدنش هم همان‌قدر ناگهانی و بی‌سروصدا؛ اما پروانه با همین چند لحظه حضورش نشان می‌دهد که یکی از تأثیرگذارترین کاراکترهای «ممنوعه» خواهد بود. پروانه زیرکانه و بسیار زنانه، فنجان قهوه‌ای که با رژ لب همسر خسرو، رها (لیلا زارع)، روی آن ردی انداخته است را درست جایی قرار می‌دهد که رها ببیند اما نتواند چیزی را اثبات کند.
اما همین نشانه‌گذاری کوچک کافی است تا دری به روایت زندگی خسرو گشوده شود و تصویر مرد عاشقی که برای همسرش بااحساس پیانو می‌نوازد را در ذهن بیننده مخدوش کند. خسرو مرد هوس بازی است و با وقاحت تمام در مقابل رها می‌ایستد و همه‌چیز را انکار می‌کند و حتی رها را به شکاک بودن و داشتن وسواس فکری متهم می‌کند. کاراکتر خسرو از آن دست کاراکترهاست که بیننده نمی‌داند باید با او هم ذات پنداری کند یا از او متنفر باشد و نمایش چنین شخصیتی به یک اجرای استادانه و عالی نیازمند است و برای این کار چه کسی بهتر از هادی حجازی فر که این روزها حسابی در سینما می‌درخشد. حجازی فر با گریمی متفاوت و با نمایش کاراکتری بسیار متفاوت با آنچه تاکنون نشان داده است، می‌تواند یک‌تنه از میان همه سلبریتیهای «ممنوعه» سر برآورد و مجموعه را مال خود کند. البته با آنچه در پایان این قسمت می‌بینیم، قسمت سوم، با ورود کاراکترهای جدیدی همراه است که امیر جعفری هم در میان آن‌هاست و این رقابت را میان سوپراستارهای «ممنوعه» بیش‌ازپیش هیجان‌انگیز می‌کند.دیگر نمی‌توان گفت امیر جعفری در نقشی متفاوت ظاهر خواهد شد، گرچه گریم او خبر از چنین تفاوتی می‌دهد، اما جعفری آن‌قدر کاراکترهای متفاوت و خاص بازی کرده است و آن‌قدر در همه آن‌ها درخشیده است که به نظر نمی‌رسد هیچ کاراکتر جدیدی مانده باشد که او تاکنون در آن ندرخشیده باشد. بااین‌حال، امیر جعفری در نقش تجنگی، شاید مهم‌ترین و متفاوت‌ترین کاراکتر «ممنوعه» باشد که باید منتظر معرفی وی در قسمت سوم بمانیم.
از متفاوت بودن سخن گفتیم، لازم است اشاره‌ای هم به این موضوع داشته باشیم که قبل از پخش «ممنوعه»، عوامل، این مجموعه را متفاوت‌ترین ساخته شبکه نمایش خانگی می‌دانستند؛ لقبی که باگذشت دو قسمت به نظر می‌رسد زیاد هم دور از واقعیت نیست. ازآنجایی‌که عوامل فنی «ممنوعه» و «گل شیفته» تقریباً یکی هستند، رویکرد «ممنوعه» نسبت به کار قبلی گروه بسیار بی‌پرواتر و بی‌پرده‌تر است. از کاراکتر خلیل با بازی نیما شعبان نژاد گرفته که یک ترنس است (در مقایسه با سعیده در «گل شیفته») تا نمایش قهرمانی در حال فروپاشی که با مصرف الکل و مواد مخدر خود را سرپا نگه‌داشته است، «ممنوعه» خیلی از خط قرمزهای همیشگی معمول تصویر در ایران را زیر پا گذاشته است.
به‌هرحال، قصه اصلی «ممنوعه» هنوز کامل شکل نگرفته است و کم‌کم دارد جنبه‌های مختلفی از دغدغه‌های روز جامعه را یک‌به‌یک به نمایش می‌گذارد و باید صبر کرد و دید این قصه دیوانه‌وار به کجا ختم می‌شود.

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.