یارمحمدیان، استاد دانشگاه در نوشتاری که در اختیار ایسنا قرار داد، در خصوص وضعیت فعلی اقتصادی کشور، اظهار کرد: مشکل اقتصاد کشور به نحوه اداره عمومی کشور بر میگردد. متاسفانه دولت ها انگیزه گرفتن تصمیمات سخت را ندارند. نمونه آن نیز در لایحه بودجه 1399 مشهود است.
وی گفت: انتظار این بود در این شرایط سخت کشور تصمیمات جدی در خصوص بودجه گرفته شود. خصوصا اینکه بخشی از بار فشار اقتصادی از طریق افزایش قیمت سوخت به مردم تحمیل شده است بنابراین دولت نیز باید در این زمینه متحمل فشارهایی شود.
یارمحمدیان گفت: تصمیمات سخت نباید علیه مردم باشد بلکه دولت نیز باید هزینههایی را متحمل شود. از این طریق که با صرفهجویی در بودجه های خود با مردم همراهی کند. در بودجه 1399 هیچ صرفه جویی از جانب دولت رصد نمیشود. رویه سالهای گذشته در بودجه سال 1399 ادامه پیدا کرده است.
این کارشناس اقتصادی با اشاره به موضوع مالیاتها در لایحه بودجه 1399، تصریح کرد: در این لایحه مالیاتهای جدیدی تعریف نشده است. نباید به مالیات به عنوان تنها یک روش درآمد نگاه کرد بلکه باید آن را یک ابزار تنظیمی در نظر گرفت. مالیات بر عایدی سرمایه در همین زمینه است.
وی ادامه داد: مالیات عایدی بر سرمایه از سوداگران دریافت میشود و قرار نیست از مردم عادی این مالیات گرفته شود. این مالیات یکی از ابزارهای مقابله با سفته بازی و سوق دادن نقدینگی به عرصههای مولد است.
یار محمدیان در برنامه پایش تاکید کرد: لایحه بودجه 1399 در حوزه شفافیت نقاط قوتی دارد که می توان به دقیق تر شدن بودجه برخی جداول بودجه اشاره کرد. اما روند سال های گذشته در بودجه سال 1399 ادامه پیدا کرده است و به نظر میرسد عزمی برای تغییر ساختاری بودجه وجود ندارد.
وی ادامه داد: در مالیاتها باید تغییراتی اساسی صورت میگرفت که در لایحه بودجه 1399 مشاهده نمیشود. به عنوان مثال مالیات گرفتن از موسسات کنکور که خود گردش مالی برابر وزارت آموزش و پرورش دارند، خود یکی از تغییرات میتوانست باشد که اعمال نشده است.