انسان ها مخلوقات سخت کوش و انعطاف پذیری هستند. شاید هیچ جای دنیا سرد تر از روستای Oymyakon در روسیه وجود نداشته باشد. میانگین دمای هوای این روستا در زمستان 58- درجه فارنهایت می باشد و در سال 1924 با دمای 96- درجه رکورد سردترین منطقه روی کره زمین را زده است. عکاس و ماجراجویی به نام Amos Chapple به این روستا و چندین شهر نزدیک آن سفر کرده است. او 5 هفته در این منطقه مانده و تصاویری از مردم و زندگی روزمره آن فراهم کرده است.
چاپل سفرش را از یاکوتسک که در شمال شرق روسیه قرار دارد شروع کرده است. این شهر به سرد ترین شهر دنیا معروف است.
جمعیت این شهر 300 هزار نفر است و درروزهای زمستان دمای آن به 30- درجه فارنهایت می رسد.
به گفته چاپل ساکنان این شهر بسیار خاکی و صمیمی هستند و نوع لباس پوشیدنشان عالی است.
اما بومیان این منطقه چگونه با سرمای آن کنار می آیند؟ آنها چای به نام Russki chai دارند که در روزهای سرد زمستان می نوشند.
چاپل قبل از این که با بومیان این منطقه روابط دوستانه برقرار کند و به خانه های شان دعوت شود در مهمانخانه کوچکی ساکن شده بود. او می گوید: بارها تصمیم داشتم برای سپاسگذاری برای شان غذا درست کنم اما به سختی می توان یک بشقاب چیپس در این منطقه درست کرد.
تجارت الماس اقتصاد سالمی برای این شهر فراهم کرده است.
آثار جنک سرد در این مناطق بسیار کم احساس می شود زیرا قومیان یاکوتسک جدای از روس ها هستند و تعصبی بر امپراطوری و فروپاشی آن ندارند.
یاکوتسک دروازه ای به روستای اویمیاکون سرد ترین روستای جهان است که تا آن جا 2 روز راه است.
ایستگاه های پمپ گاز 24 ساعته باز هستند چون ماشین ها باید در این هوا مدام روشن باشند. کارگران پمپ گاز دو هفته در میان مرخص هستند.
چاپل به مدت 2 روز در کافه ای که در مسیر بین جاده قرار دارد گیر افتاد و تا زمانی که ماشینی پیدا شود و او را از آن جا بیرون ببرد با چای و سوپ گوزن خودش را نجات داد.
یک بنای تاریخی در ورودی شهر وجود دارد که که دمای رکوردشکن 96- درجه را ثبت کرده است و روی آن نوشته شده “اویماکون، قطب سرما”
اویماکون در زبان مردم سیبری به معنی آب یخ زده می باشد.
چاپل می گوید هوای این شهر به قدری سرد است که هر لحظه امکان داشت بزاق دهانم یخ بزند.
عکاسی در این منطقه بسیار سخت است و به خاطر بخاری که از دهان خارج می شود مجبور بودم نفسم را هنگام عکاسی حبس کنم.
زمین های یخ زده باعث شده کشیدن لوله های آب به خانه ها غیر ممکن شود بنابراین دسشویی بیرون از خانه ها قرار دارد و رفتن به توالت عذاب آور است.
دفن کردن مرده ها به خاطر زمین های یخ زده بسیار سخت و مشکل است. بنابراین قبل از مراسم خاکسپاری روی زمین آتش روشن می کنند تا خاک گرم شود.
چاپل تصور می کرد مردم از دیدن آدم های جدید شگفت زده شوند اما به سختی میشد مردم این شهر را ملاقات کرد.
به دلیل زمین های یخ زده، کشاورزی در این منطقه غیرممکن است و مردم با دامداری و کارهای مربوط به شهرداری کسب درآمد می کنند.
ساکنان این منطقه به قوم یاکوتسک معروف هستند.
غذاهایی که می خورند وابسته به شرایط آن هاست. ساکنان این شهر بیشتر ماهی یخ زده و سوپ گوشت می خورند.
