مهندسی بافت؛ درمان بیماری‌ها (۱)

تحریریه پزشک امروز

بسته‌بندی محصولات

با توجه به نوع کاربرد محصولات و روش نگهداری، بسته‌بندی‌های نهایی مختلفی برای این محصولات در نظر گرفته می‌شود.

بسته‌بندی در ویال شیشه‌ای: بهترین روش نگهداری محصولات به صورت لئوفلیزه، استفاده از ویال‌های شیشه‌ای با درب پلاستیکی است که استریلیتی و عدم نفوذ رطوبت به محصول را تضمین می‌کند. از آنجا که در محصولات لئوفلیزه، رطوبت باقی‌مانده محصول کمتر از 4 درصد است و نمونه‌ها تحت خلاء بسته‌بندی می‌شوند، فشار منفی موجود برای کشش هوای محیط به داخل بوده بنابراین درپوش آلومینیومی بر روی آن استفاده می‌شود. در این روش بسته‌بندی، عملیات Rehydration با تزریق سرم نرمال استریل از طریق درپوش لاستیکی به راحتی مقدور است. این روش بسته‌بندی دارای ابعاد و حجم‌های مختلف از 1cc تا 50cc (جار برزگ) برای نمونه‌های بزرگ (رده محصولات 2) است.

نگهداری محصولات

با توجه به نوع محصول، شرایط نگهداری مختلفی از زمان تولید تا مصرف نهایی به کار گرفته می‌شود که یکی از روش‌های مطمئن و سهل‌الوصول نگهداری محصولات به صورت لئوفیلیزه است:

نگهداری به صورت لئوفیلیزه (Freeze Dried): از آنجا که اغلب آنزیم‌ها و واکنش‌های شیمیایی و بیولوژیک برای فعالیت خود نیاز به محلول‌های آبی دارند، از روش‌های مقرون به صرفه و سهل‌الحصول نگهداری طولانی‌مدت فرآورده‌های بیولوژیک، کاهش آب محصول به کمتر از 4 درصد است.

در چنین شرایطی حتی در دماهای محیط فرآورده‌های بیولوژیک برای مدت‌ها (12 تا 60 ماه) قابل نگهداری است و به راحتی قابل انتقال برای مصرف‌کننده در شرایط معمولی است. قبل از استفاده از محصولات نگهداری‌شده به این روش می‌بایست آب خارج‌شده در مرحله لئوفلیزه کردن به آنها بازگردانده شود بنابراین هنگام مصرف محصول باید با سرم یا خون بیمار، محصول را ری‌هایدریت (Rehydrate) کرد.

کاربرد محصولات

حوزه کاربردهای بیوایمپلنت‌های استخوانی بسیار گسترده بوده و سهم قابل توجهی از وسایل پیوندی را تشکیل می‌دهند. خصوصا در سه بخش ارتوپدی، ورتبروپلاستی و دندانپزشکی دارای کاربرد فراوان هستند. متاسفانه در حال حاضر با توجه به هزینه بسیار بالای نمونه‌های خارجی و مشکلات موجود سیستم درمانی، عمدتادر بسیاری از اندیکاسیون‌های مصرف این محصولات، درمان‌های نگهدارنده ، بعضا علامتی و یا درمانی مشابه با کیفیت نازل‌تر، از سوی جراحان برای بیمار انتخاب می شود.

حوزه اعمال جراحی ارتوپدی

بیماری‌های گوناگون سبب از بین رفتن استخوانی و یا تحلیل آن می‌شوند. با توجه به این نکته که بخش قابل توجهی از بدن را سیستم اسکلتی و استخوانی تشکیل می‌دهد به این لحاظ در حوادث مختلف در معرض خطر بوده و فراوانی زیادی دارند. به‌طور مثال بر اساس آمارهای جهانی تنها در ایالات متحده هر ساله بیش از 400 هزار نفر تحت پیوند استخوان در اعمال جراحی ارتوپدی قرار می‌گیرند که شامل جراحی‌های مختف ذیل است:

شکستگی‌‌ها: متاسفانه با توجه به میزان بالای شکستگی‌ها در کشورمان که عمدتا به‌علت تصادفات شدید می‌باشند، تعداد قابل توجهی خردشدگی استخوان‌ها حادث می‌شود، در چنین مواردی با ترمیم ناحیه آسیب‌دیده با بیوایمپلنت استخوانی استحکام لازم به ناحیه آسیب‌دیده بازگردانده شده و محل پیوند تحت فرایند جذب و استخوان‌سازی جدید با بافت استخوانی بیمار قرار می‌گیرد.

متاسفانه آمار دقیقی از تعداد شکستگی‌های کشورمان موجود نیست اما در صورت شیوع مساوی با کشورهای غربی (که با توجه به ‌آمار تصادفات و مرگ و میر ناشی از آن می‌بایست بیشتر از کشورهای غربی باشد)، با توجه به شیوع 2 درصدی شکستگی سالانه در ایالات متحده که 5/6 میلیون مورد در سال بوده، برآورد تعداد شکستگی‌های کشورمان 3/1 میلیون مورد در سال بوده که 10 درصد آنها معادل 130 هزار مورد از نوع 31 درصد شکستگی‌های باز نیاز به استفاده از گرافت‌های استخوانی دارند، تخمین پتانسیل بالقوه نیاز کشورمان با استفاده از بیوایمپلنت‌ها در این حوزه به 40 هزار مورد در سال بالغ می‌شود.

در حال حاضر برای ترمیم ناحیه آسیب‌دیده از روش برداشت استخوان از بیمار (اتوگرافت) استفاده می‌شود و محل پیوند فرایند جذب و استخوان‌سازی جدید از بافت استخوانی خود بیمار قرار می‌گیرد.

 دراین روش بیمار تحت دو عمل جراحی قرار می‌گیرد. مرحله اول برداشت استخوان از یکی از نواحی قابل برداشت بیمار مانند استخوان ایلیاک و مرحله دوم پیوند استخوان به ناحیه نیازمند بیماراست. در صورت استفاده از بیوایمپلنت‌های استخوانی آلوگرافت، مرحله اول جراحی بیمار حذف می‌شود.

عدم جوش‌خوردگی: عدم جوش‌خوردگی محل اتصالات استخوان‌ها که در اثر شکستگی و یا به دنبال پروسیجرهای ارتوپدی ایجاد می‌شود، یکی از عوارض شایع اعمال جراحی ارتوپدی است. دلایل مختلف برای این عارضه عنوان شده نظیر عدم فیکساسیون مناسب جوش‌خوردگی، عفونت محل جراحی، سن بیمار و ... که با توجه به افزایش امید به زندگی و افزایش تعداد افراد مسن، تعداد مواردعدم جوش‌خوردگی محل شکستگی افزایش قابل توجه یافته است.

استفاده از بیوایمپلنت تحریک‌کننده استخوان‌سازی (که معمولا دارای مقادیر غنی‌شده فاکتورهای رشد و پروتئین‌های محرک استخوان‌سازی می‌باشند) برای رفع این نقیصه به کار برد ه شده و نتایج بسیار مطلوبی کسب شده است. هزینه‌های ناشی از عدم جوش‌خوردگی بسیار زیاد است، در صورتی که استفاده از بیوایمپلنت‌های استخوانی تولید این شرکت این احتمال را به مقدار قابل توجهی کاهش می‌دهد. بیوایمپلنت‌های دمینرالیزه این شرکت سرعت بهبود را به‌شدت افزایش می‌دهند و مانع از طولانی شدن دوره بهبود می‌شود...

برای خواندن بخش دوم- مهندسی بافت؛ درمان بیماری‌ها- اینجا کلیک کنید.