در برخورد با بیماران میتوان آنان را به دو گروه هماچوری تروماتیک و هماچوری غیرتروماتیک تقسیم کرد. در مورد گروه تروماتیک بسته به جنس، سن و نوع ترومای بلانت یا نفوذی بایستی تصمیمگیری شود. فرد بزرگسال با ترومای بلانت و نفوذی در صورت ناپایدار بودن علائم حیاتی و افت فشارخون، بایستی تحت لاپاروتومی قرار گیرد.
در این صورت میتوان روی تخت عمل با تزریق ماده حاجب یک کلیشه Ivp تهیه نمود. در صورت یافته غیرطبیعی و یا شک به آسیب کلیوی بایستی جستوجوی آسیب کلیوی جنس عمل صورت گیرد. در صورت ثبات علائم حیاتی بایستی سیتیاسکن و در صورت عدم دسترسی Ivp انجام شده و بر اساس آن تصمیمگیری شود.
تفاوت در ترومای بلانت و نفوذی در وجود هماچوری میکروسکوپی است. وجود هماچوری میکروسکوپی در تروماهای بلانت فقط در موارد خاص نیاز به بررسیهای تصویربرداری دارد، ولی تمامی تروماهای نفوذی با هماچوری میکروسکوپی حتی در صورت ثبات علائم حیاتی بایستی سیتیاسکن یا Ivp شوند. در اطفال با هر میزان هماچوری در اثر تروما بررسیهای تصویربرداری توصیه میشود.
در هماچوریهای غیرتروماتیک بایستی هماچوریهای گلومرولار را از هماچوریهای غیرگلومرولار افتراق دارد. هماچوریهای گلومرولار اغلب با وجود گلبول قرمز دیسفورمیک و کشت گلبول قرمز و پروتئینوری همراه است.
شایعترین دلیل هماچوری گلومرولار بیماری برگر یا نفروپاتی IgA میباشد که اغلب در کودکان و نوجوانان و به دنبال عفونت مجاری تنفسی یا فعالیت رخ میدهد و ممکن است با تب خفیف و راش همراه باشد. سابقه فامیلی هماچوری به همراه کری به نفع نفریت آلپورت میباشد.
وجود راش و آرتریت مفصلی ممکن است منجر به تشخیص لوپوس سیستمیک گردد و وجود هموپتزی و بیماریهای خونریزیدهنده میتواند سندرم گودپاسچر را مطرح سازد. ایجاد بیماری به دنبال عفونتهای مجاری تنفسی فوقانی یا پوستی ممکن است به دلیل کلومرولونفریت پس از عفونت اسپرپتوکوکی باشد.
هماچوری غیرگلومرولی که با گلبول قرمز کامل بدون کشت و پروتئینوری مشخص میشود، ابتدا بایستی تحت یوروگرافی داخل وریدی قرار گیرند. نتایج غیرطبیعی یوروگرافی نظیر وجود توده یا نقص پرشدگی که نشاندهنده تومورهای دستگاه ادراری هستند نیاز به بررسیهای بیشتری نظیر پیلوگرافی رتروگرافی، سونوگرافی یا سیتیاسکن خواهند داشت.
وجود سنگ نیز بایستی به نحو مقتضی تحت درمان قرار گیرد. در صورت یوروگرافی داخل وریدی طبیعی به انجام سیستوسکوپی همراه با سیتولوژی ادراری وجود دارد. سیستوسکوپی ممکن است نشاندهنده تومور مثانه باشد. در حین سیستوسکوپی جراح بایستی به جهت ادراری از سوراخهای حالبی در طرف دقت کافی مبذول دارد.
در صورت مشاهده جت خونی از سوراخ حالبی لازم است پیلوگرافی رتروگراد و سیتولوژی از محل حالب به عمل آید که ممکن است نشاندهنده نقص پرشدگی باشد. در صورتی که نقص پرشدگی مشاهده نشود، باید بررسی سونوگرافی یا سیتیاسکن انجام گیرد که ممکن است نشاندهنده تودههای کلیوی باشد.
در صورتی که نتایج این بررسی نیز طبیعی بود، انجام آنژیوگرافی کلیوی برای کشف فیستولهای شریانی وریدی یا آنوریسمهای عروق کلیوی سودبخش است. در صورت نرمال بودن سیستوسکوپی نیز انجام سونوگرافی یا سیتیاسکن برای بررسی بیشتر تومورهای سیستم ادراری فوقانی ارزشمند خواهد بود.
برای خواندن بخش اول- هماچوری- اینجا کلیک کنید.