عفونت‌های شایع پوستی در ناحیه تناسلی (۲)

به بیماران توصیه می‌‌شود که پس از استحمام کاملا ناحیه کشاله ران را خشک کرده و از حوله‌های مجزا جهت خشک کردن کشاله ران استفاده کنند. در موارد عفونت همزمان قارچ پا، جهت جلوگیری از انتقال مستقیم عفونت در زمان لباس پوشیدن بهتر است فرد ابتدا جوراب و سپس لباس زیر خود را به تن کند. به افراد چاق با عفونت قارچی کشاله ران کاهش وزن توصیه می‌شود.

مولوسکوم کونتاژیوزوم

مولوسکوم عفونت ویروسی و واگیردار پوست است که به‌صورت ضایعات متعدد و گرد و گنبدی شکل و ناف‌دار به رنگ صورتی و مومی ‌‌شکل (جوش‌های سفید و صورتی مرواریدی شکل) به ابعاد حدود 5 میلیمتر در تنه و اندام‌ها ظاهر می‌گردد. این بیماری در دو رده سنی کودکان و بالغین دیده می‌‌شود.

پوست سینه، شکم، بازوها، کشاله ران و نشیمن‌گاه، پلک‌ها، ملتحمه، پوست اطراف دهان و مخاط، از مناطقی از بدن هستند که ممکن است گرفتار این بیماری شوند. از آنجا که گرما و رطوبت به رشد ویروس کمک می‌‌کنند، مولوسکوم در مناطق گرمسیری شایع تر است. ویروس این بیماری می‌‌تواند از پوست فرد مبتلا به پوست افراد دیگر منتقل شود. لذا در افرادی که تماس‌های پوستی زیادی دارند، مانند کودکان، در منزل، مهدکودک‌ها یا مدارس و استخرهای شنا بیشتر رخ می‌‌دهد.

با پیدایش این ضایعات در نواحی تناسلی، از طریق آمیزش جنسی نیز ممکن است انتقال یابد. در کودکان، بیماری از طریق تماس مستقیم پوست با پوست یا به‌طور غیر مستقیم از وسایل آلوده مانند حوله و لیف حمام یا وسایل باشگاه‌های ورزشی منتقل می‌‌شود. اما در بالغین اغلب یک بیماری جنسی محسوب می‌گردد که در نواحی تناسلی، پایین شکم و باسن دیده می‌‌شود. در هر دو گروه بیماری خود محدود می‌‌باشد و معمولا در عرض چند ماه بهبود می‌‌یابد.

اما در افراد با ضعف ایمنی بدن مانند مبتلایان به ایدز بیماری شدید و وسیع و مقاوم به درمان بوده و می‌‌تواند به‌عنوان تظاهر اولیه ایدز محسوب شود. باتوجه به اینکه ضایعات به‌طور خودبه‌خود بدون بر جای گذاشتن اسکار بهبود می‌‌یابند، می‌‌توان بخصوص در بچه‌های کم سن بیماری را درمان نکرد؛ اما به‌دلیل خطر انتقال عفونت به دیگران و نیز سایر نواحی پوست توصیه می‌‌شود ضایعات درمان گردد.

درمان‌ها شامل فریز کردن ضایعات (کرایوتراپی)، سوزاندن با دستگاه کوتر(الکتروکوتر) یا تراشیدن ضایعات و نیز استفاده از کرم‌های رتینوئیدی موضعی است که گاه به تکرار مجدد بعد از 3-2 هفته نیاز دارد.  باید ماهیت خوش‌خیم و خود محدود بیماری به بیمار یا والدین وی توضیح داده شود. ممکن است بیماری به بیش از یک جلسه درمان نیاز داشته باشد. جهت جلوگیری از انتقال عفونت به سایر مناطق پوست تماس فیزیکی با محل درگیر باید محدود و دست‌ها به دقت شسته شود.

از خاراندن و دستکاری ضایعات که سبب پخش شدن عفونت می‌‌شود باید پرهیز کرد. محدود کردن کودکان از حضور در مدرسه اجباری نیست؛ و تنها پوشاندن مناطق درگیر با لباس یا چسب و باند کافی است. در مورد بالغین هم باید بر خوش‌خیم بودن این عفونت جنسی تاکید کرد. فرد در صورت امکان تا بهبودی ضایعات از رابطه جنسی پرهیز و در مورد اصلاح موهای منطقه درگیر دقت کند که سبب پخش عفونت نشود.

برای خواندن بخش اول- عفونت‌های شایع پوستی در ناحیه تناسلی- اینجا کلیک کنید.