متوترکسات
یکی از رایج‌ترین انواع داروهای زمینه‌ای در درمان بیماری روماتوئید متوترکسات است. این دارو یک بار در هفته به صورت قرص یا تزریق استفاده می‌شود. پزشک برای جلوگیری از اختلالات کبد و مغز استخوان در مدت مصرف این دارو عملکرد کبد و تعداد سلول‌های خونی را بررسی می‌کند.
در هنگام مصرف این دارو نباید از مشروبات الکلی استفاده کرد، زیرا باعث افزایش احتمال صدمات کبدی می‌گردد. بارداری یا اقدام به آن و نیز شیردهی در حین مصرف متوترکسات ممنوع است. تجویز روزانه اسید فولیک در کنار متوترکسات به منظور پیشگیری از برخی عوارض این دارو است.
هیدروکسی‌کلروکین
در اصل یک داروی ضد مالاریا می‌باشد که سالهاست برای درمان بیماری روماتوئید مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو به شکل قرص بوده و کسانی که آن را مصرف می‌کنند باید به طور منظم مورد معاینه چشم قرار گیرند، زیرا مستعد صدمات چشم هستند، هر چند این آسیب نادر می‌باشد.
احتمال بروز عوارض ناشی از مصرف هیدروکسی کلروکین کمتر از کلروکین است، اما قیمت آن به مراتب بیشتر می‌باشد.
سولفاسالازین
یک داروی ترکیبی از آنتی‌بیوتیک و ضدالتهاب می‌باشد. بیشترین اثر جانبی آن عدم تحمل گوارشی است.
لفلونوماید
یک داروی نسبتا جدید در درمان بیماری روماتوئید است و قیمت نسبتا بالایی هم دارد. در بیمارانی که قصد بچه‌دار شدن دارند و یا در زنان باردار مصرف این دارو ممنوع است. برای پیشگیری از برخی عوارض، پزشک معالج به طور منظم بیمار را از نظر بالینی و آزمایشگاهی تحت نظر خواهد داشت.
آزاتیوپرین
یک داروی تضعیف‌کننده سیستم ایمنی است. این دارو به شکل قرص مصرف می‌شود و به علت احتمال اثرات جانبی بر روی مغز استخوان و کبد نیاز به آزمایشات دوره‌ای منظم خون دارد.
سیکلوسپورین
یک داروی دیگر تضعیف‌کننده سیستم ایمنی است که در موارد شدید، فعال و مقاوم به درمان بیماری روماتوئید مورد استفاده قرار می‌گیرد و عموما به همراه متوترکسات مصرف می‌شود. با توجه به اینکه خطر آسیب کلیوی وجود دارد، پزشک معالج به طور منظم فشارخون بیمار را اندازه گرفته، عملکرد کلیوی را بررسی می‌نماید و جهت بررسی هرگونه تغییر، به انجام آزمایشات خونی می‌پردازد.
عوامل بیولوژیک
«اتانرسپت» و «انفلیکسیماب» از جمله داروهای جدیدی هستند که هدف آنها پروتئین‌های دخیل در سیستم ایمنی بدن است. داروهای این گروه موارد منع مصرف و نیز عوارض خاصی دارند که پزشک معالج هنگام تجویز به آنها توجه خواهد داشت، اما در حال حاضر بزرگترین محدودیت این داروها قیمت بسیار بالای آنها است که با توجه به اینکه اثر بخشی آنها قابل مقایسه با سایر داروهای رایج در آرتریت روماتوئید نیست، لذا به طور مرسوم مورد استفاده قرار نمی‌گیرند.
فعالیت، ورزش و استراحت
برای سالها این تصور وجود داشت که افراد مبتلا به آرتریت باید به مفاصل خود استراحت بدهند تا از تخریب آنها جلوگیری به عمل آورند. در حال حاضر پزشکان معتقدند که افراد می‌توانند بدون صدمه زدن به مفاصل خود به فعالیت‌های ورزشی بپردازند.
فعالیت بدنی متعادل و منظم یک عامل کمک کننده در جهت کاهش خستگی و ضعف عضلات و استخوان‌ها بوده و باعث افزایش انعطاف بدن، بهبود وضعیت روحی و سلامت قلب و ریه بیمار می‌شود. با این تصور با پزشک خود مشورت نمایید تا بهترین روش ورزش، فعالیت و استراحت کردن را با توجه به شرایط شما پیشنهاد کند.
توجه به این نکته بسیار مهم است که فعالیت بدنی را با وضعیت خود طوری تطبیق دهید که به بهترین شرایط بدنی برسید. سعی کنید در این مورد با پزشک معالج خود مشورت کنید.
اگر مفصلی متورم، گرم و دردناک است، استراحت در کاهش التهاب آن بسیار موثر خواهد بود، ولی در همین حال نیز حرکات کامل مفصل کمک شایانی به حفظ عملکرد آن می‌نماید، ضمن آنکه از کاهش قابل توجه قدرت عضلانی هم جلوگیری خواهد شد.
در هر حال کاهش موقتی سطح فعالیت در زمان شدت بیماری نباید منجر به توقف کامل تمام ورزش‌ها شود.
ورزش‌های مفصل طوری طراحی شده‌‌اند که از خشکی مفصل ممانعت نموده و عموما بدون وارد آمدن وزن بر روی مفصل انجام می‌شوند. مفصل را در محدوده حرکتی آن حرکت دهید. زمانی که علائم بیماری کنترل شد، بیمار باید برنامه ورزشی کامل را شروع نماید. این برنامه، ورزش‌های هوازی را هم شامل می‌شود.
کنترل وزن، حفظ قدرت بدنی و کسب انرژی بسیار مهم است. ورزش‌های ملایم مثل پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری و دوچرخه ثابت انتخاب‌های بسیار مناسبی هستند. ورزش شنا هم در این مرحله بسیار مفید است. حین ورزش، استفاده از کفش و وسایل مناسب ضروری است. ورزش شنا هم در این مرحله بسیار مفید است.
زمان استفاده از جراحی بر روی مفاصل
در موارد خاصی از جمله مراحل بسیار پیشرفته که بیمار به علت صدمات شدید مفصلی از درد و عدم توانایی در حرکت رنج می‌برد ممکن است پزشک جراحی مفصل را توصیه کند که یکی از انواع رایج آن تعویض مفصل است. عمل جراحی توسط پزشک ارتوپد انجام می‌شود.
برای خواندن بخش اول- از آرتریت روماتویید چه می‌دانید- اینجا کلیک کنید.
