ریزش موی ارثی
درمان ریزش موی ارثی (آلوپسیا) با هدف پیشگیری از ریزش سبب بهتر شدن رشد مو و پوشش نواحی بی‌موی سر می‌شود؛ اما این درمان برای همه به طور یکسان موثر نیست؛ بنابراین نباید انتظار رشد دوباره مو را داشت.
دارو درمانی
ماینوکسیدیل: دارویی است که می‌توان آن را بدون نسخه تهیه نمود و روزانه دو بار، صبح و شب روی پوست سر مالید و یا اسپری کرد.
فیناستراید: قرصی که تهیه آن فقط با نسخه امکان‌پذیر می‌باشد و روزانه یک عدد مصرف می‌شود. البته استفاده این دارو مورد تایید سازمان غذایی آمریکا برای خانم‌ها نیست.
جراحی
کاشت مو: در این روش قسمت‌هایی از مو به همراه پیاز مو از نواحی پرمو به نواحی کم مو یا بی‌مو منتقل می‌شود. قطعه پیوندی ممکن است در برگیرنده بیشتر از سی‌تار مو باشد.
برداشت پوست سر: در این روش نواحی وسیعی از قسمت بی‌مو یا کم موی پوست سر برداشته و سپس قسمت‌هایی از پوست سر که دارای تارهای زنده مو هستند کشیده و برای پوشاندن نواحی بی‌مو به یکدیگر پیوند زده می‌شود.
جابه‌جایی پوست سر: به معنای جابه‌جایی قسمت وسیعی از پوست سر حامل تارهای مو از کناره‌ها و یا پشت سر به نواحی بدون مو می‌باشد. لازم به ذکر است که پیچیدگی این روش از دیگر روش‌ها، به دلیل زخم و عفونت بعد از جراحی، به مراتب بیشتر است.
روش‌های آرایشی
استفاده از کلاه‌گیس و بافت‌ها: کلاه‌گیس‌ها که از موی طبیعی و یا مصنوعی تهیه می‌گردند، در یک شبکه توری نایلونی کاشته می‌شوند. بافت مو نیز شامل وصل کردن موهای بلندتر به موهای طبیعی است.
تکنیک‌ها: روش دیگر استفاده از محصولات مراقبت از مو و همچنین تکنیک‌های استایلینگ است. بعضی از محضولات مراقبت از مو ممکن است باعث ضخیم‌تر به نظر رسیدن مو شوند. رنگ کردن پوست سر نیز روشی دیگر برای
پر‌تر به نظر رسیدن مو است؛ اما رنگ کردن مداوم سبب ریزش بیشتر مو می‌شود...
برای خواندن بخش اول- یک مو هم غنیمت است- اینجا کلیک کنید.
برای خواندن بخش دوم - یک مو هم غنیمت است - اینجا کلیک کنید.
