در سال 1907، دو برادر به نام های آگوست و لوییس لومیر با اختراع دوربین پیشرفته ی دوران خود دنیای عکاسی سیاه و سفید را به دنیای عکاسی رنگی تغییر داده و تاریخ ساز شدند. این اختراع آن ها که «Autochrome Lumière» نام داشت باعث شد که انقلابی در صنعت عکاسی و فیلم سازی رخ داده و همگان بتوانند دنیای رنگی را از پشت دوربین ببینند. سال های قبل از این اختراع، رنگ را با استفاده از نقاشی دستی به عکس ها اضافه می کردند. اختراع جدید برادران لومیر با استفاده از لایه های نشاسته خشک شده سیب زمینی و لایه ی حساس به نور می توانست تصاویر رنگی را تولید کند که به تصویر کشیدن بسیار دقیق تر طبیعت را فراهم کرده و انقلابی در زمینه ی هنر و روزنامه نگاری به پا می کرد.
با پیشرفت عکاسی در سال های دهه ی 1930 و اختراع فلاشر و فیلم های کوداکروم، اختراع برادران لومیر به فراموشی سپرده شد و این پیشرفت ها نیز در سال 2009 و با رواج عکاسی دیجیتال منسوخ گردیدند. در ادامه ی این مطلب قصد داریم اولین تصاویر رنگی که با استفاده از اختراع برادران لومیر گرفته شده اند را به شما نشان دهیم.
عکسی رنگی از اتلدرادا ژانت لَینگ در سال 1908
عکسی رنگی از فردریش پَنت در سال 1925
عکسی رنگی از یک عکاس ناشناس در سال 1913
عکسی رنگی از فردریش پَنت در سال 1913
عکسی رنگی از مروین اوگورمان در سال 1913
عکسی رنگی از جان سیمون واربورگ در سال 1915
عکسی رنگی از فردریش پَنت در سال 1915
عکسی رنگی از اتلدردا ژانت لینگ در سال 1908
عکسی رنگی از مارک تواین توسط آلوین لانگدون کوبرن در سال 1908
عکسی رنگی از اتلدردا ژانت لینگ در سال 1908
عکسی رنگی از سربازان فرانسوی در حال تیراندازی با مسلسل در جنگ جهانی اول در سال 1917 که توسط فرناند کاویل گرفته شده است.
عکسی رنگی از جولز گرویس کورتلمونت که از یک قبرستان نظامی فرانسوی در سال 1916 گرفته شده است.
عکسی رنگی که در سال 1917 از پست دیده بانی ارتش فرانسه توسط پل کاستلانو گرفته شده است.
عکس رنگی یک عکاس ناشناس که از یک کشتی جنگی ایتالیایی به نام «Caio Duilio» در اوایل قرن بیستم گرفته شده است.
عکسی رنگی از خیابانی در اورشلیم که توسط یک عکاس ناشناخته در اوایل قرن بیستم گرفته شده است.
عکسی رنگی از فردریش پَنت در مصر در سال 1913
عکس رنگی از یک عکاس ناشناس در سال 1911
عکسی رنگی از کوه های آلپ فرانسه در سال 1920 که توسط یک عکاس ناشناس گرفته شده است.
عکسی رنگی از ماروین اوگورمان در سال 1913