سرویس سیاست مشرق _ حجت‌الاسلام غلامحسین محسنی‌اژه‌ای، رئیس قوه قضائیه اخیرا طی سخنانی در حرم بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی؛ در کنار تجدید بیعت با آرمان‌های امام و انقلاب گفته است: امروز در راستای احیا و ارتقای حقوق عامه، استیفای حقوق آحاد مردم، دفاع از مظلومین، تقویت فضائل و مبارزه با تمامی مظاهر فساد، وظیفه سنگین و خطیری داریم.
به گزارش رسا، او تصریح می‌کند: اگر بخواهیم به صورت کامل و جامع به مسئولیت‌ها و وظایف خود عمل کنیم و عدالت‌گستر باشیم باید از خود شروع کنیم و عدالت برای ما به ملکه تبدیل شود. به فکر جاه و دنیا نباشیم و به مردم خوشبین باشیم و به آنها تفاخر نورزیم.
اژه‌ای می‌افزاید: -باید- مردم را یاری کنیم و در برابر متعدیان به بیت‌المال و جان و مال و نوامیس مردم، قاطعانه برخورد کنیم.[1]
*سخنان مهم و راهبردی حجت‌الاسلام اژه‌ای اگر با پیوست تاریخی و خوانش کارنامه همراه شود؛ آنگاه افکار عمومی و بویژه جوانان و نسل‌های جدید بیشتر خواهند دانست که نظام جمهوری اسلامی و انقلاب اسلامی در بحث عدالت چه کرده و چه گام‌های بزرگی را در جهت دفاع از مردم ایران برداشته است.
عدالتی که سال‌ها بود از سرزمین ایران رخت بربسته بود و اگر "امام خمینی" نبود چه بسا که ایران تا صدها سال دیگر نیز هم‌آغوش بی‌عدالتی می‌ماند.
*انقلاب اسلامی برای عدالت چه کرد؟!/ "تریاک" پله ترقّی در دربار پهلوی
طبعا همه می‌دانیم که مسئولین نظام جمهوری اسلامی همگی متشبّث و مشهور به پاکدستی هستند و در این بین هر کدام از آنها نیز اگر خطایی بکند مستوجب مجازات است و تعزیر می‌شود.
"پذیرش تفاخر" نیز به یمن انقلاب اسلامی از فرهنگ ایرانی رخت بربسته است و مسئولی که با تفاخر و خدم و حشم به میان مردم برود؛ قطعا سرزنش می‌شود و دربار و حکومت و مسئولیت؛ ایمنی‌بخش هیچکس نیست.
تاریخ 45 سال گذشته به خوبی نشان می‌دهد که نظام جمهوری اسلامی از خطای هیچ مسئولی چشم‌پوشی نکرد و از جانشین رهبر گرفته تا شهردار تهران و فلان وزیر و فرزند بهمان مقام و... همگی به دلیل خطاهایشان مجازات شدند و مقامشان مانعی برای مجازات نبود.
لکن شاید خیلی‌ها ندانند که در دوران رژیم ستمشاهی هرگز اینگونه نبود و بلکه با یک "فساد سیستماتیک" مواجه بودیم. به این معنی که سیستم تولید فساد می‌کرد و عزمی هم برای مبارزه با فساد مقامات نبود.
و از همین روست که مثلا در تاریخ می‌خوانیم که محمدرضا پهلوی چگونه از قراردادهای خارجی کشور برای خودش کمیسیون می‌گرفت.[2]
و البته اگر و فقط اگر همین یک روایت مستند از فساد پهلوی را می‌دانستیم دیگر نیازی نبود که بدانیم سایر اطرافیان شاه چگونه می‌توانستند مطمئن از نبود هیچ برخوردی؛ مرتکب فساد شوند...
در این باره همچنین می‌توان به خاطرات مربوط به "امیرهوشنگ دوَلّو" پیشکار و همدم شاه پهلوی نیز اشاره کرد.
احمدعلی مسعودانصاری، از نزدیکان شاه در کتاب "سرگذشت خاندان پهلوی در دوران آوارگی" درباره دولّو می‌نویسد:
"یکی از نزدیک‌ترین دوستان شاه را باید همین امیر هوشنگ دولو دانست که معروف بود در معاملات قاچاق تریاک و خاویار و خیلی کارهای دیگر دست دارد. او اهل بازی ورق و این حرف‌ها نبود و بیشتر یک آدم محفلی و منقلی و اهل بزم به شمار می‌رفت و آنطور که گفته می‌شد وسایل بزم و زن بازی شاه را فراهم می‌کرد. دولو مخصوصاً در سفرهای زمستانی شاه به «سن موریتس» سوییس همراه همیشگی بود و هرجا هم که می‌رفت بساط تریاک و منقل او به راه بود و یک بار هم در فرودگاه زوریخ نزدیک بود به اتهام قاچاق تریاک دستگیرش کنند که شاه شخصاً او را با خود به داخل هواپیما برد و غائله موقتاً خوابید اما خبر آن درز پیدا کرد و بالاخره به دستور شاه و از طریق دیپلماتیک اقدام گردید و پرونده مختومه شد."[3]
لکن جوانان عزیز ایرانی به خوبی می‌دانند که امروز "مواد مخدر" در نظام جمهوری اسلامی ایران جرم محرز است و قابل تأمل آنکه نظام جمهوری اسلامی حتی برای مبارزه با این مواد خانمانسوز حتی بیش از 5 هزار شهید گلگون‌کفن نیز تقدیم کرده است و همچنان بر این مبارزه بی‌امان اصرار دارد.
و حال باید مقایسه کرد فساد پهلویان را که تریاک برای دربارشان یک عنصر تعیین کننده بود و پله ترقی محسوب می‌شد با نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران که پرچم "عدالتخواهی عقلانی" را بر دوش گرفته است و توانسته سپری بزرگ بین مواد مخدر و جامعه ایجاد کند.
دقت شود که ما در این خوانش تاریخی و سمبولیک البته قصدی برای گفتن از مفاسد اخلاقی و یا حرف‌های دهان پر کن هم نداریم و معتقدیم که بدیهیات تاریخی به راحتی گویای تبلور عدالت در ساحت نظام جمهوری اسلامی ایران هست.
*بریز و بپاش‌های بی‌پایان پهلوی/ چادر 1 میلیون دلاری برای شام خوردن شاه!
یکی از مقولاتی که در رژیم گذشته موجب آزار ذهنی مردم بود و نظام جمهوری اسلامی به سمت مقابله با آن عزیمت کرد؛ حیف و میل بیت‌المال و بریز و بپاش حکمرانان بود.
می‌توان گفت بارزترین صفت پهلوی‌ها در کنار سایر صفات رذیله آنان "بریز و بپاش" بود. بریز و بپاشی که البته از جیب مردم و مستضعفان پرداخت می‌شد و پس از انقلاب اسلامی ابعاد بیشتری از این فساد بزرگ هویدا شد.
پر بیراه نیست اگر بگوییم یکی از جنبه‌های انگیزشی قیام مردم ایران علیه شاه همین بریز و بپاش‌ها بود که گاهی برخی خبرهای آن مثل جشن‌های 2500 ساله، جشن‌های کاخ، سفرهای تفریحی خارجی و... در جامعه نشر می‌یافت.
شاید برای جوانان جالب باشد که اسدا... علم (وزیر دربار) در یادداشت‌های خود می‌نویسد که فقط قیمت چادر محل شام‌خوری شاه در تخت‌جمشید یک میلیون دلار بود.[4]
و یا همینطور مهمانی‌های مسرفانه دربار که شهره عام و خاص است. مهمانی‌های که برخی از آنها به حدی تجملی بود که یکی از کارگزاران دربار در خاطراتش می‌گوید حتی ما هم در سطح تجمل این مهمانی‌ها نبودیم!
درباره سبک زندگی شاه مستند است که روزها دیر از خواب برمی‌خواست و فقط پس از چند ساعت محدود کار روزانه از پشت میز، بلافاصله به بزم پوکربازی و مهمانی می‌شتافت و بساط عیش تقریبا همیشه در درباره پهلوی برپا بود.
باید بهوش بود و دقیق مقایسه کرد...
نظام جمهوری اسلامی هرگز مصون از خطا و اشتباه نیست. همچون تمام نظامات دیگر و حتی همچون نظام حکومتی امام معصوم که آن هم مصون از خطا و فساد نبود. اما به رأی‌العین می‌توان دید (اگر عزمی برای دیدن وجود داشته باشد) که حرکت و جهت‌گیری نظام جمهوری اسلامی ایران به سمت عدالت است.
حرکتی که البته تاکنون و طی 45 سال گذشته دستاوردهای در تحقق عدالت داشته و مهمتر از آن دستاوردها نیز نشان داده که در عزم خود جدی است.
عزمی برای بسط عدالت که غلط نیست اگر بگوییم در تاریخ 2500 سال گذشته ایران زمین بیسابقه است و این شمیم با انقلاب اسلامی بر ایران بزرگ وزیدن گرفت.
***
1_https://rasanews.ir/0039JV
2_https://basirat.ir/fa/news/346468
3_mshrgh.ir/1239299
4_http://fna.ir/3cafqq