سرویس سیاست مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابهلای اخبار و اتفاقات کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیلها و پیشینههایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم میگذاریم. هر روز با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.
***
پوتین، نقطه عطف پایان جنگ را ترسیم کرد
تسنیم گزارش داد: ولادیمیر پوتین، رئیسجمهور روسیه اخیراً و در جریان یک نشست با فرماندهان نظامی این کشور ضمن اشاره به متصرفات روسیه در جنگ با اوکراین گفته است:
"امروز، با توجه به گزارشها و با توجه به روند پیشروی نیروها در خط مقدم جبهه، علاقهمندی ما به خروج یگانهای نظامی اوکراینی از سرزمینهایی که هنوز در اختیار دارند، عملاً به صفر رسیده است. "[1]
*این موضع راهبردی پوتین که به معنی "آغاز پایان جنگ اوکراین" است نشان میدهد روسیه از لحاظ ارضی، نظامی و بینالمللی به مواضع قابل اتکایی دست یافته و خواستههای هژمون خود در قبال اوکراین را محقق شده، میداند.
از همینرو کرملین منبعد از این تمایلی به تطویل جنگ و افزایش هزینههای غیر ضروری خود ندارد.
بماند که اوکراین نیز نشان داد یک حریف قدر برای روسها نیست و باید صلاحدیدهای هژمونی همسایه را در مملکتداری خود اعمال کند.
دقت شود که این قاعده همسایگی با یک کشور هژمون است و یک "قدرت چتر" هیچگاه نمیتواند نسبت به منافع خود در فرامرزها بیتفاوت باشد.
درباره جنگ اوکراین البته باید به حمایت جمهوری اسلامی ایران از روسیه و نقش راهبردی ایران در تغییر معادلات به نفع روسیه نیز اشاره کرد زیرا این حمایت از حیث تأمین منافع ایران در تأمین امنیت خود مقابل ناتو، ارتقای سطح روابط بیناهژمونی با روسیه و به رخ کشیدن توانمندی نظامی و تسلیحاتی هژمونی ایران به حریفان جهانی بسیار حائز اهمیت است.
با مواضع جدید پوتین به نظر میرسد مقطع پایان جنگ اوکراین نزدیک باشد.
***
دردسرهای مدیر غیر سیاسی برای پزشکیان
ایرنا گزارش داد: عبدالوحید فیاضی، نماینده نور و محمودآباد در مجلس شورای اسلامی طی نطقی در جلسه علنی یکشنبه گذشته پارلمان در اشاره به تأکیدات مجلسیها بر لزوم اصلاح کابینه گفته است: آقای پزشکیان، افرادی که اطرافتان هستند، می گویند دولت بنایی برای تغییر کابینه ندارد؛ این نگرش، نگرش انحرافی نسبت به جریان حکمرانی است؛ این افراد با چنین نگاههایی دولت را مدیریت میکنند لذا آنها بدانند مجلس کار خودش را انجام خواهد داد و هیچوقت مماشات نمیکند.[2]
*اشاره فیاضی به صحبتهای اخیر محمدجعفر قائمپناه معاون اجرایی رئیسجمهور است که گفته بود دولت قرار نیست در کابینه تغییری ایجاد کند! [3]
این اظهارات قائمپناه در حالی است که مجلسیها نسبت به عملکرد وزرای اقتصادی دولت انتقادات شدیدی دارند و حتی رئیس مجلس نیز اخیراً اعلام کرد اگر اصلاحات مورد نظر مجلس انجام نشود دولت باید کابینه را ترمیم کند و اگر این اتفاق صورت نگیرد مجلس با ابزار استیضاح وارد خواهد شد. [4]
دقت شود که قائمپناه صرفا یک چهره اجرایی در کنار رئیسجمهور است و از وزانت سیاسی خاصی برخوردار نیست که بخواهد در مقابل مجلس بایستد. لکن رئیسجمهور پزشکیان باید دقت کند که مواضع غلط برخی اطرافیان میتواند به نام او تمام شود.
از طرفی عملکرد بد برخی وزرای اقتصادی دولت بسیار آشکار است و لجبازی بر سر ماندن وزیر یا وزرای ناکارآمد بایستهی یک حکمرانی پیشرفته نیست.
***
افزایش حقوق؛ نه 20 درصد نه 50 درصد!
ایسنا گزارش داد: مجتبی یوسفی، سخنگوی کمیسیون تلفیق بودجه در اظهاراتی با انتقاد از افزایش صرفا 20 درصدی حقوقها در لایحه بودجه 1405 گفته است:
"استدلال دولت این است که معافیت مالیاتی بخشی از کاهش قدرت خرید ناشی از افزایش حقوق را جبران میکند اما واقعیت این است که بیش از 70 تا 75 درصد کارکنان دولت و بیش از 95 درصد بازنشستگان و معلمان، حقوقی بین 20 تا 30 میلیون تومان دریافت میکنند و عملا این معافیت برای آنها فایدهای ندارد چون حقوقشان به 40 میلیون تومان نمیرسد که بگوییم این میزان معافیت مالیات به آنها کمک میکند."[5]
*استدلال سخنگوی کمیسیون تلفیق صحیح به نظر میرسد.
اگرچه اقدام دولت در ارتقای معافیت مالیاتی تا مرز حقوقهای 40 میلیون تومان قابل تحسین است ولی همانطور که اشاره شد عمده حقوقبگیران حقوقی کمتر از این دریافت میکنند فلذا تسهیلات معافیت مالیاتی اگرچه یکی از محسّنات لایحه بودجه است اما عملا کمکی به حقوقهای پایین نمیکند.
در واقع کمک آنجاست که دولت بتواند قدرت خرید حقوقهای پایین را با ابزارهای مختلفی که یکی از آنها افزایش معقولتر سطح حقوق است افزایش دهد.
از جمله ابزارهای دیگر در این زمینه میتوان به توسعه کالابرگ، نظارت کارا بر بازار و قیمتها، تسهیلات مسکن و اجاره، عرضه مستقیم کالا از سوی نهادهای دولتی و... اشاره کرد.
در اینجا لازم به اشاره است که ماجرای تأکید برخی بر همسان بودن افزایش حقوقها با میزان تورم تخمینی اگرچه مبتنی بر یک قید قانونی است اما قانون یک روح مشخص و منطقی هم دارد.
یعنی بهطور مشخص این منطقی نیست که به ناگاه سطح حقوقها تا 40 یا 50 درصد افزایش یابد. چون این مسئله اولا نیاز به منابع فراوانی دارد که میدانیم دولت در اختیار ندارد و ثانیا تبعاتی اقتصادی هم بر آن مترتّب است.
فیالواقع باید اذعان کرد که این مطالبه در مقطع فعلی تبدیل به یک ابزار پوپولیستی شده که باید مراقب آن بود.
مردم و حقوقبگیران نیز هرگز انتظار ندارند که حقوقهای آنها دچار افزایشهای شدید شود اما در ادامه، این افزایش شدید موجب برخی مشکلات اقتصادی بشود و ضرر بیشتری دامن مردم را بگیرد.
***
1_ https://tn.ai/3481613
2_ https://irna.ir/xjWkfs
3_ https://fararu.com/fa/tiny/news-935529
4_ https://www.tabnak.ir/005eQV
5_ isna.ir/xdVHVg
