خیلی از ما به پاهایمان بی‌‌‌توجهیم و به آنها خوب رسیدگی نمی‌کنیم و با این حساب، دیگر جای تعجب نیست که از ناراحتی‌های متعدد پا رنج ببریم. در این مقاله، شما با اصول مراقبت از پوست پا آشنا می‌شوید.
مهم‌ترین اصل از اصول مراقبت پا، پوشیدن کفش مناسب است اما ظاهرا کمتر کسی به این موضوع توجه میکند. گزارش‌های متعدد پزشکی از نقاط مختلف جهان مشخص میکند که خیلی از بچه‌ها کفشهایی را می‌پوشند که واقعا برای‌شان تنگ است. یک تحقیق نشان داده است که 40 درصد دختران جوان مورد تحقیق، در سن 10 سالگی «پای بد» داشته‌اند. تغییر شکل انگشت بزرگ، پینه بستن پا، شاخی‌شدن پوست پا، میخچه، ناخن فرورفته در زیر پوست و تغییر شکل ناخن‌ها و به علاوه سردردها و پادردها، همه ناشی از کفش‌های نامناسب بوده‌اند.
مطمئنا مراقبت مرتب از پوست پا باید شامل شست‌وشوی روزانه باشد، مگر اینکه پاهایتان به دلایلی خشک و پوسته‌‌پوسته شده باشند. پس از شست‌وشو، پاها و بین انگشتان‌تان را به دقت و به طور کامل خشک کنید. بلافاصله تا پاها کاملا خشک نشده‌اند، کفش نپوشید. قارچ پا و باکتری، محیط گرم و مرطوب را دوست دارند.
پاها غدد عرق زیاد و فعالی دارند و غدد چربی آنها نسبتا کم است و بنابراین خشکی پا ممکن است مشکل ایجاد کند (در کف پا غدد چربی وجود ندارد). مالیدن کِرِم روزانه برای خشکی مفرط پا مفید است. همچنین بهتر است از فرآورده‌های مخصوص پا که اثر خنک‌کنندگی و طراوت‌افزایی دارند، استفاده شود.
حداقل هفته‌ای یک بار هنگام استحمام توجه ویژه‌ای به پاهایتان داشته باشید. پس از آنکه پا به وسیله آب گرم نرم شد، به ملایمت، نواحی ضخیم و ناهموار کف و پاشنه را با یک سنگ‌پا، تمیز و صاف کنید و سپس کِرِم بمالید. اگر اختلال عروق خونی یا بی‌حسی در پا دارید (به علت ناراحتی‌های عصبی یا دیابت) در استفاده از سنگ‌پا و افراط در تمیز کردن پا بیشتر احتیاط کنید.
پودر پا از سایش پا پیشگیری کرده و عرق را نیز جذب میکند. پودر پا شبیه تالک معمولی و پودر بدن است. علاوه بر اینکه ترکیب سنگین‌تری داشته و قدرت جذب آن بیشتر است، حاوی مواد ضدعفونی‌کننده و قابض نیز هست.
جوراب‌های‌تان را هر روز عوض کنید و یک جفت کفش را 2 روز بیشتر به پا نکنید. کفش برای اینکه خشک شود و مجددا مورد استفاده قرار گیرد، یکی دو روز وقت لازم دارد.
به طور مرتب،ناخن‌های پای‌تان را پدیکور کنید و برای ناراحتی‌های پا مثل زگیل، میخچه و قارچ با متخصص پوست مشورت کنید. درمان خودسرانه ممکن است این ناراحتی‌ها را تشدید کند.
پوست زبر پاشنه، پینه‌ای است که به علت مالش کفش ایجاد میشود و در خانم‌های چاق که کفش بدون پاشنه به پا می‌کنند شایع‌تر است. آسان‌ترین راه از بین بردن پاشنه زبر، صاف کردن و تمیز کردن آن پس از گرم شدن پا با آب‌گرم در حمام است. نواحی ناصاف و خشن را به ملایمت با برس نرم یا سنگ پا بسایید و تمیز کنید. این کار باعث از بین رفتن سلول‌های مرده و پینه پا میشود. پس از حمام، کِرِم نرم یا پماد به ناحیه بمالید. پوشاندن نواحی کِرِم‌دار و چرب شده با ورقه پلاستیک یا گذاشتن کفی کمک بیشتری میکند. اگر پینه زبر خیلی زیاد و مقاوم باشد باید با متخصص پوست مشورت کنید.
سوزش پا ممکن است به علل زیادی ایجاد شود. در اغلب موارد ناشی از سایش و تعریق پاست. شرح مکانیسم آن مشکل است اما به نظر می‌رسد به مجموعه عرق، سایش و ترک که در ورزشکاران سنین دبیرستان پیش می‌آید، مربوط باشد. همچنین اغلب در نقاطی از پا که وزن بدن را تحمل می‌کنند قرمزی دیده میشود. بعضی اوقات پینه‌های ترک‌دار سفید و بدبو و لجن‌مانند، کف پا را می‌پو‌شانند. این عوارض ناشی از فعالیت میکروارگانیسم‌ها است. درمان رضایت‌بخش، بهداشت خوب پا است. پاها را مرتب بشویید. جوراب‌ها را هر روز عوض کنید یا در صورت امکان، به جای جوراب‌های زبر و ساقه‌بلند از جوراب‌های نرم استفاده کنید. کفش‌ها را به تناوب تعویض کرده و دقت کنید که اندازه باشند زیرا کفش گشاد باعث لغزش، سایش و سوزش پا میشود. اگر ناراحتی شما با این اقدامات کنترل نشد، باید علل دیگری از جمله انواع ناراحتی‌های عصبی، دیابت و سایر بیماری‌های همراه با تغییرات عروقی و عصبی را در نظر گرفت. ممکن است عوامل روانی علت ناراحتی بوده یا در ایجاد آن موثر باشد.
بدبویی پا عارضه شایع و ناراحت‌کننده‌ای است و اغلب باعث سردی پاها میشود که ناشی از افزایش فشار عصبی است یا ممکن است نتیجه اختلالات عضوی مثل پرکاری تیرویید و ناراحتی سیستم عصبی باشد. اگر حدس بیماری زمینه‌ای می‌زنید با پزشک خانواده خود مشورت کنید. کنترل عرق مفرط در صورتی که به وجود ناراحتی زمینه‌ای طبی مربوط نباشد توجه همه‌جانبه‌ای لازم دارد. کم کردن نگرانی تاثیر بسزایی در این امر دارد. آرام کردن هیجانات، نگرانی را کمتر میکند. داروهای سیستمیک برای کم کردن فشار عصبی ضروری هستند اما ممکن است مفید واقع نشده، عوارضی نیز در پی داشته باشند.
بوی پا به‌طور موضعی با ضدعرق‌ها و ضدباکتری‌ها طبق تجویز متخصص پوست می‌تواند معالجه شود. در محل ترک‌های پا و کبره‌های سفید و خیس‌خورده ناشی از عرق زیاد، میکروارگانیسم‌هایی یافت می‌شوند که سطوح پینه را ضخیم‌تر می‌کنند. فرو بردن کف پا در آب و استفاده از جریان الکتریکی در آن یک روش مکانیکی است که در کم کردن تعریق پا خیلی موثر است اما اساسا باید تحت نظارت پزشک صورت گیرد. این روش معروف به یونتوفورز است و باید با وسایل و ابزار مخصوص خود انجام گیرد. مراقبت اصولی و بهداشت خوب پا نیز مهم است. باید کفشی سبک با کف چرمی بپوشید. اکثر مردم می‌دانند که عرق پای آنها با گرمای داخل کفش، مالش سخت و نوع کفش در ارتباط است. کفشهایی بپوشید که پا بتواند داخل آن «نفس بکشد». از کفشهایی که با مواد ترکیبی مثل پلاستیک یا وینیل ساخته شده‌اند، دوری کنید.
منبع:www.salamat.com