«تبلیغات اساس کار و موجب تشتت و یا انسجام یک ملت است». [1]
«دنیا با تبلیغات حرکت می کند. آن قدری که دشمنان ما از حربه تبلیغات استفاده می کنند، از طریق دیگری نمی کنند»،[2]
«تمام تبلیغات برای به دست آوردن قدرت است. تبلیغات شرق و تبلیغات غرب، تمامش آلوده به آن هواهای نفسانی است که انسان هرگز سیر نمی شود از آن هواها. با الفاظ خوب، با گفتار خیلی شیرین، مردم را اغفال می کنند». [3]
«این قدر تبلیغات می کنند این رؤسای جمهور[در غرب]، وقتی که می خواهند. . . {انتخاب} بشوند، این قدر خرج می کنند، این قدر تبلیغات می کنند، از یک ماه – دو ماه قبل، پول های گزاف خرج می کنند و تبلیغات زیاد – راست و دروغ – تا این که یک عده مردم را جمع کنند و رأی بدهند». [4]
«در جمهوری اسلامی مقاماتی که در رژیم های دیگر مطرح است و برای تحصیل آن دست به همه نوع فعالیت مشروع یا غیرمشروع می زنند، مطرح نیست و اساساً این مقامات ارزشی ندارد، مگر آن که خدمت به خدا و خلق خدا باشد». [5]
«مطالعه دقیق در سوابق اشخاص و گروه ها»، [6]
«خودشان با موازین اسلامی، اشخاص صحیح را انتخاب کنند»؛ [7]
«تبلیغات برای اشخاص که به اسلام و جمهوری اسلامی اعتقاد ندارند. . . و اکنون خود را هوادار اسلام جا می زنند، در قشری از ملت و جوانان پاک دل تأثیر کند و آرای مقدس خود را به کسانی دهند که به نفع اجانب، با اسلام و جمهوری اسلامی مخالفت اساسی دارند». [8]
«باید توجه داشت که هدف از انتخابات در نهایت، حفظ اسلام است. اگر در تبلیغات، حریم مسائل اسلامی رعایت نشود، چگونه منتخب، حافظ اسلام می شود؟»[9]
«اگر احتمال بدهیم که به واسطه تبلیغات انتخاباتی ما، اسلام و جمهوری اسلامی در خطر است، باید آن جور تبلیغاتی که خطرناک است، دست از آن برداریم، برای این که ضد اسلام است و گاهی با اسم اسلام یا با توهم اسلامی بودن، یک اموری انجام می گیرد که بر خلاف اسلام است»، [10]
«حق تبلیغات صحیح»[11]
«هیچ کس نمی تواند جلوگیری از این حق نماید»[12]
«فعالیت صحیح قانونی و شرعی انتخاباتی»[13]
ایشان الزاماتی را نیز برای تبلیغات انتخاباتی در نظر می گیرند که انتظار دارند کاندیداها و طرفداران شان آن ها را مراعات نمایند:
1- رعایت اخلاق اسلامی – انسانی [14]و چهارچوب تعالیم و اخلاق عالیه اسلامی[15]
2- خودداری از هرگونه انتقادِ موجب اختلاف و هتک حرمت[16] و توهین به مخالفان یا تضعیف آن ها[17] و [18]
3- رعایت کمال آرامش در تبلیغات[19]
4- داشتن تفاهم، صمیمیت و اخوت اسلامی نسبت به یک دیگر[20] و لطمه نخوردن به دوستی و برادری[21]
5- احتراز از تفرقه، تشتت، کدورت، [22] کوبیدن یک دیگر، ایجاد دودستگی زیاد در جامعه[23] و مردم را به جان هم انداختن[24]
6- جلوگیری از کارهای مخالف شئون اسلام[25]
7- افشاگری نکردن[26]
8- خودداری از نسبت دادن خود به ایشان جهت تأیید خود یا رد دیگران[27] (مثلاً با استفاده از عکس امام)[28]
9- ممنوعیت استفاده از سهمین و وجوه شرعیه در تبلیغات انتخاباتی[29]
10- تبلیغ نکردن خارج از حدود، زمان و مکان مجاز (مثلاً در روز رأی گیری و حوالی صندوق رأی)[30] و [31]
«لازم است تبلیغات، موافق مقررات دولت باشد». [32]
پی نوشتها:
[1] صحیفه امام خمینی (ره)، ج 15، ص 361
[2] همان، ج 17، ص 243
[3] همان، ج 14، ص 66.
[4] همان، ج 7، صص 266 و 267.
[5] همان، ج 18، ص 337.
[6] همان، ص 178.
[7] همان، ص 278.
[8] همان، ص 178.
[9] همان، ج 21، ص 11.
[10] همان، ج 18، ص 178.
[11] همان، ص 337.
[12] همان، ص 337.
[13] همان، ص 337.
[14] همان، ج 12، ص 12.
[15] همان، ج 21، ص 11.
[16] همان، ج 12، ص 12.
[17] همان، ج 17، صص 133 و 134.
[18] همان، ج 18، ص 337.
[19] همان، ج 12، ص 12.
[20] همان، ص 12.
[21] همان، ج 21، ص 11.
[22] همان، ج 12، ص 12.
[23] همان، ج 18، ص 172.
[24] همان، ص 173.
[25] همان، ج 21، ص 11.
[26] همان، ج 18، ص 337.
[27] همان، ج 12، ص 12.
[28] همان، ص 118.
[29] همان، ج 18، ص 483.
[30] همان، ج 12، ص 278.
[31] همان، ج 18، صص 380 و 381.
[32] همان، ص 337.
