مهم‌ترین اصل در زندگی سلامتی است و سلامتی وابسته به شیوه زندگی ماست، چنانچه این شیوه زندگی سلامت‌مدار و صحیح باشد سلامتی حفظ و ارتقا می‌یابد و از بین عوامل دوازده‌گانه موثر در شیوه زندگی، تغذیه خوب از اهمیت به سزایی برخوردار است و تغذیه خوب یعنی «به گونه‌ای بخوریم و بیاشامیم که بتوانیم رشد کنیم و از سلامتی بهره‌مند شویم.» در اینجا مهم‌ترین سوال قابل طرح این است که چگونه می‌توانیم به یک رفتار تغذیه‌ای خوب برسیم که این خوردن و آشامیدن ما را به نحو صحیح کنترل و بهبود بخشد و زمینه را برای یک زندگی سالم و بانشاط فراهم کند. برای دستیابی به این مهم پیش‌شرط‌های انگیزه، دانش تغذیه‌ای و نگرش مثبت به سلامت ضروری است و با فراهم شدن این موارد زمینه برای ایجاد یک رفتار مناسب تغذیه‌ای فراهم می‌گردد.
1) انگیزه:
برای ایجاد تغییر در رفتار داشتن انگیزه از مسایل ضروری است و کلا با انگیزه است که کارها شروع و ادامه می‌یابند. آیا می‌دانید که تغذیه بد یعنی کم‌خوری، پرخوری و بدخوری سالانه میلیون‌ها انسان را می‌کشد و میلیون‌ها نفر را به بیماری‌های صعب‌العلاج نظیر سرطان‌ها و بیماری‌های قلبی‌عروقی، دیابت، عضلانی، اسکلتی، افسردگی و ... مبتلا می‌کند و حتما می‌دانید افرادی که از یک تغذیه خوب بهره‌مند هستند زندگی سالم‌تر و بانشاط‌تری داشته و به جای بیماری به زیبایی‌های زندگی می‌پردازند و مسیر برای دسترسی به سعادت و یا هر آنچه را که دوست دارند برای آنها بیشتر فراهم است. به زندگی یک فرد 70 ساله سالم با نشاط نگاه کنید. زمانی که از او پرسیده می‌شود رمز این موفقیت بزرگ چیست علاوه بر آرامش و فعالیت فیزیکی منظم از تغذیه خوب نام می‌برد. به زندگی یک فرد 50 ساله بیمار که از بیماری‌های قلبی‌عروقی، سرطان، بیماری‌های اسکلتی و ... رنج می‌برد توجه کنید. تغذیه بد یکی از عوامل آن می‌باشد. با توجه به مطالب فوق و تفکر و اندیشه در آنها شاید انگیزه مناسب در بسیاری از ما برای توجه به تغذیه ایجاد شود. بدن انسان ماشین پیچیده و دقیقی است که احتیاج به نگهداری آگاهانه دارد.
2) دانش تغذیه‌ای:
برای رسیدن به یک روش تغذیه‌ای مناسب و سلامت‌مدار، داشتن دانش تغذیه‌ای بسیار ضروری است و با مطالعه کتاب و بهره‌گیری از دانش متخصصان تغذیه این مهم فراهم می‌شود. و این خیلی زیبا و احترام به خود است که اندکی وقت و بودجه خود را صرف این مساله مهم بنماییم.
3) نگرش مثبت به سلامتی:
داشتن دانش تغذیه‌ای به تنهایی به تغییر رفتار منجر نخواهد شد. در کنار این دانش نگرش مثبت به سلامتی باید باشد تا رفتار تغذیه‌ای ما را شکل دهد. به عنوان مثال: فردی می‌داند که مصرف چربی زیاد برای سلامت قلب و عروق او مضراست. یعنی دانش لازم را دارد ولی او اقدام به خوردن چربی می‌کند. یعنی نگرش مثبت به سلامتی خود را ندارد یا به عبارتی سلامتی برای او مهم نیست. این شخص اگر علامه دهر هم باشد تغییری در رفتار او ایجاد نمی‌شود.
منبع:www.salamat.com