مسجد علی شاه در فاصله سال‌های 716 الی 724 هجری قمری به وسیله تاج‌الدین علی شاه جیلان تبریزی؛ وزیر اولجایتو و ابوسعید بهادرخان، ساخته شده است. این بنا در مرکز شهر تبریز، در ضلع جنوبی تقاطع خیابان امام خمینی و فردوسی قرار دارد و امروزه فضای پیرامون آن برای برگزاری نماز جمعه مورد استفاده قرار می‌گیرد و مصلای بزرگ تبریز در این مکان احداث شده است. مسجد علی شاه یکی از بلندترین دیوارهای تاریخی کشور و نماد شهر تبریز است که سبک معماری آن به شیوه آذری و معمار آن استاد فلکی تبریزی ذکر شده است. این بنا در زمان عباس میرزای قاجار به عنوان محل قورخانه و مخزن مهمات لشکر تبدیل شد و به همین سبب نام «ارگ» به آن دادند.
در محوطه ارگ، آثار تاریخی ارزشمندی همچون «مدرسه نجات» که به عنوان یکی از نخستین مدارس ایران به شمار می‌رفت و نیز «سالن تئاتر شیر و خورشید» قرار داشت که پس از شروع برنامه تخریب و تبدیل ارگ تبریز به مصلای بزگ تبریز از سال 1360، بخش اعظمی از آن توسط جهاد سازندگی با بولدوزر و مواد منفجره تخریب شد و در حال حاضر از این بنای عظیم و مشهور، فقط قسمتی از دیوارهای آجری محکم و قطور آن باقی مانده است.
