نقرس یا Gout نوعی بیماری است که خود را با علایم افزایش اسید اوریک خون، التهاب مفصلی دردناک و رسوب کریستال های اورات سدیم و سنگ های کلیوی اسید اوریکی نشان می دهد.
درمان تغذیه ای در بیماری نقرس و افزایش اسید اوریک خون:
در واقع نقرس یک ناهنجاری متابولیسم پورین است که علامت مشخصه آن سطوح غیر طبیعی و بالای اسید اوریک در خون و رسوب اورات سدیم در بافت های نرم و استخوانی نظیر مفاصل، غضروف ها و تاندون ها است، بنابراین یکی از مهم ترین مسایل رژیم غذایی این بیماران می تواند اعمال برخی محدودیت ها در پورین رژیم دریافتی، خصوصا در مرحله حاد بیماری باشد.
در این رژیم منابع غذایی خوب و سرشار از پورین نظیر جگر، ساردین و عصاره گوشت باید از رژیم غذایی حذف و منابع متوسط پورین نظیر ماهی و غذاهای دریایی، گوشت، لوبیا، نخود، زردچوبه، قارچ خوراکی، گل کلم و اسفناج با توجه به شرایط بیمار محدود شود. مصرف این غذاها در طی مرحله حاد نقرس مجاز نمی باشد و هنگامی که مرحله حاد فروکش می کند فرد مجاز به مصرف یک سهم غذایی 60 گرمی از این غذاها خواهد بود.
بیماران می توانند غذاهایی را که اساسا عاری از پورین است، به دلخواه مصرف نمایند. این غذاها عبارتند از: نان و غلات، شیر وفرآورده های لبنی، تخم مرغ، شیرینی ها و نوشیدنی های غیر الکلی.
مصرف روزانه پروتئین نیز باید به حدود 0/8 گرم به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن محدود شود.
برای افزایش دفع اورات لازم است بیماران، رژیم غذایی سرشار از کربوهیدرات (مثل نان، برنج، ماکارونی، غلات و...) و کم چربی داشته باشند و خصوصا در وعده های شام از خوردن غذاهای سنگین و زیاد پرهیز کنند.
کنترل و حفظ وزن مطلوب برای بیماران از اهمیت خاصی برخوردار است. روزانه، نوشیدن حدود 3 لیتر مایعات برای این بیماران ضروری و لازم دانسته شده است.
در انتها قابل ذکر است که داشتن وزن ایده ال و رژیم غذایی مطلوب ومناسب، می تواند تا حدود زیادی بیماران را از مصرف دارو و عوارض حاصل از بیماری محفوظ نگه دارد.
منبع:نشریه دنیای تغذیه - ش100