جشن “شیردوشان” یا “شیلان‌دهی” که با پخت و پز آش شیر برنج معروف است یکی از سنت‌های قدیمی بوده که به گفته ریش‌سفیدان منطقه بیش از 500 سال قدمت دارد. در اواخر اردیبهشت یا اوایل خرداد ماه ، معمولا حدود دو هفته قبل از حرکت گله گوسفندان به ارتفاعات 3 هزار متری “عروس خونی” یا “عاروس خنی” چلاو صورت می‌گیرد. شیر یک روزه گله گوسفندان منطقه که باید به ارتفاعات کوچ کنند جمع‌آوری می‌شود. این شیرها صبح تا ظهر روز شیردوشان در “امامزاده سیف‌الدین روستای گنگرج‌کلا” منطقه چلاو از دامداران جمع‌آوری می‌شود تا بعد از ظهر در محوطه امامزاده ، شیر را با تهیه هیزم و مهیا کردن آتش به آش “شیر برنج” تبدیل کنند. شیرهای دوشیده شده گوسفندان از محل اصلی گوسفندسرا در منطقه “چماز نو” که مکان نگهداری دام بوده به وسیله اسب به امامزاده حمل می‌شود. دامداران چلاو از چندین روز قبل خبر آئین شیلان‌دهی را بین مردم اعلام می‌کنند،اهالی منطقه و مردم شهر که در محل شیلان‌دهی حضور دارند به تبرک از آش شیربرنج پخته شده در محل امامزاده استفاده می‌کنند.
