دکتر لادن گیاهی؛ متخصص تغذیه
جذب و متابولیسم مواد معدنی تا حدی به سایر ترکیبات موجود در مواد غذایی بستگی دارد.
وجود برخی مواد مغذی به بهبود جذب و متابولیسم مواد معدنی کمک می‌کند درحالیکه دریافت بیش از حد برخی مواد مغذی دیگر باعث کاهش جذب و متابولیسم مواد معدنی می‌گردد.
این اثرات گوناگون، خطرات بالقوه دریافت مقادیر بسیار بالای مواد مغذی را به خوبی نمایان می‌سازد. در زیر اثرات متقابل مهم این مواد آورده شده است.
موادی که جذب مواد معدنی را افزایش می‌دهند
کلسیم: ویتامین D، لاکتوز (قند شیر) و مس باعث افزایش جذب کلسیم می‌شوند.
اسیدهای چرب ضروری که در ماهی روغنی یافت می‌شوند نیز باعث افزایش جذب کلسیم می‌شوند.
آهن: برای جذب بهتر آهن باید منابع غذایی آهن را با منابع ویتامین C، اسیدفولیک، بتاکاروتن و مس مصرف نمود.
فسفر: غذاهای حاوی کلسیم، مس، ویتامینD و همچنین لاکتوز شیر به جذب فسفر کمک می‌کنند.
روی: پروتئین‌ها به جذب روی کمک می‌کنند.
موادی که جذب مواد معدنی را کاهش می‌دهند
کلسیم: غلات صبحانه سبوس دار، اسفناج، ریواس و نوشابه‌های کربناته میتوانند تعادل کلسیم را مختل کنند.
مس: آهن و روی جذب کلسیم را کاهش می‌دهند.
ید: تیوسیانات و مواد آلی گواتروژن و پتاسیم باعث کاهش جذب ید می‌شوند.
آهن: غلات صبحانه سبوس دار، ریواس، اسفناج و چای باعث کاهش جذب آهن می‌شوند.
منیزیم: ریواس و اسفناج جذب منیزیم را مختل می‌کنند.
منگنز: جذب منگنز توسط کلسیم و فیتاتها متوقف می‌شود.
فسفر: آهن و آلومینیوم نباید با فسفر ترکیب شوند.
روی: غلات سبوس دار، الکل، مصرف زیاد شکر، آهن و کلسیم جذب روی را مختل می‌کنند.
