فرستادن فرزند به مدرسه، برای والدین تجربه‌ی تازه‌ای است؛ تجربه‌ای که از یک‌سو شیرین و دلچسب است و از سوی دیگر نیازمند سازگاری و تطبیق برنامه‌های والدین با برنامه‌ی مدرسه‌ی فرزند می‌شود. علاوه بر این به نظر می‌رسد مسائل تحصیلی فرزند، یکی از موضوعات اختلاف‌برانگیز میان والدین است. اگر شما هم فرزندی دارید که به مدرسه می‌رود و فکر می‌کنید همسرتان نمی‌تواند مشکلات مدرسه‌ی فرزندتان را مدیریت کند، تا آخر این متن با ما همراه باشید. اختلاف نظر والدین درباره مسائل تحصیلی فرزندان مساله مهمی است که باید درباره ابعاد مختلف آن بحث کنیم. راهکارهای حل اختلاف نظر والدین را با هم مرور می کنیم.
از پول تو جیبی تا دیکته گفتن
نخستین سوالی که ممکن است برای والدین پیش بیاید، آن است که اساسا چه موضوعات و مسائلی در موردتحصیل و مدرسه‌ی فرزند، می‌تواند بین والدین اختلاف ایجاد کند؟ در پاسخ به این سوال باید بگوییم که انتخاب نوع مدرسه (مثلا این‌که شما، فرزندتان را چه مدرسه‌ای بگذارید)، میزان پول توجیبی که برای فرزند خود در نظر می‌گیرید، استفاده از سرویس برای رساندن فرزندتان به مدرسه، توقعاتی که از فرزند خود دارید، نوع تغذیه‌ی فرزندتان در مدرسه، میزان و نحوه‌ی رفت‌وآمد فرزندتان با همکلاسی‌هایش، نوع و تعداد کلاس‌های فوق برنامه، سیاست‌های تنبیهی یا تشویقی شما، سرکشی به مدرسه، همکاری با کادر مدرسه و حضور در انجمن اولیاء و مربیان، تنظیم ساعات خواب و بیداری و زمان مطالعه و انجام تکالیف مدرسه، نحوه‌ی برخورد با نگرانی‌های کودک یا گم‌کردن وسایل، خرید کادو و هدیه برای مناسبت‌ها و جشن‌های مختلف، نحوه‌ی رسیدگی به وضعیت تحصیلی (مثلا درس پرسیدن، دیکته گفتن یا نحوه‌ی برخورد با نمره‌ای که فرزندتان کسب می‌کند)، پوشش فرزند (استفاده از لباس گرم و میزان حجاب) رسیدگی به بهداشت شخصی، از جمله مسائلی هستند که والدین ممکن است در مورد آن با هم توافق نداشته باشند.
چرا اختلاف؟
معمولا والدینی که اختلاف سلیقه‌ی بیشتری با هم دارند، در مورد مسائل تحصیلی فرزندشان نیز اختلاف نظرهای بیشتری با یکدیگر دارند. در مورد علت اختلاف نظر‌ها می‌توان گفت که اساسا ممکن است نگرش و طرز تفکر والدین نسبت به زندگی فرق داشته باشد. یکی از والدین ممکن است تصورکند که فرزندش باید همیشه شاگرد اول باشد. در حالی که برای والد دیگر شادی و رضایت از تحصیل اهمیت بیشتری داشته باشد. تجربیات تحصیلی خود والدین نیز می‌تواند باعث بروز اختلاف در مورد مسائل تحصیلی فرزند شود. به عنوان مثال پدری که نتوانسته شغلی مرتبط با رشته تحصیلی‌اش داشته باشد و یا از درآمد خود راضی نیست، ممکن است اصرار داشته باشد که فرزندش در رشته‌ای که امکان بیشتری برای یافتن شغل دارد، ادامه تحصیل دهد. گاهی نیز اختلاف والدین به خاطر تفاوت آرزوهایی است که برای آینده‌ی فرزندان خود دارند؛ موضوعی که می‌تواند به تفاوت در سطح انتظارات والدین از فرزند و عملکرد تحصیلی وی نیز منجر شود. چشم و هم‌چشمی و البته تجربیات سایر افراد نیز می‌تواند با تاثیر بر نگرش والدین باعث اختلاف بین آنان شود. به عنوان مثال یکی از والدین به دلیل آن که فرزند همکارش به مدرسه‌ی غیرانتفاعی می‌رود و یا خواهرش معتقد است در مدارس غیر انتفاعی احتمال موفقیت بچه‌ها بیشتر است، اصرار داشته باشد که فرزندشان حتما در مدرسه‌ی غیرانتفاعی درس بخواند.
چه‌کار کنیم؟
به هر دلیل که در مورد مسائل تحصیلی فرزندتان با همسرتان اختلاف نظر داشته باشید، این موضوع می‌تواند منجر به بروز مشکلاتی در رابطه‌ی شما با همسرتان و یا رابطه‌ی شما با فرزندتان شود و احساسات و نتایج ناخوشایندی به بار آورد. در ادامه نکاتی را به شما می‌گوییم که می‌تواند در مدیریت این اختلافات و گذر از احساسات ناخوشایند مفید باشد.
1. بدانید اختلاف اجتناب‌ناپذیر است
همان‌گونه که احتمالا می‌دانید در همه‌ی روابط، اختلاف و عواطف منفی کم‌وبیش وجود دارد. مسائل و مشکلات تحصیلی نیز از این قاعده مستثنی نیستند. بنابراین هنگامی که با همسرتان در مورد مسائل تحصیلی فرزندتان دچار اختلاف نظر می‌شوید، نیازی نیست آشفته شوید، بترسید، دست‌وپای خود را گم کنید یا فکر کنید فقط شما با همسرتان دچار مشکل می‌شوید.
2. با همسرتان صحبت کنید و به یک تصمیم مشترک برسید
همان‌طورکه گفته شد، زندگی لحظه‌به‌لحظه با مساله همراه است. تصور این‌که به‌گونه‌ای زندگی کنیم که با مساله‌ای روبه‌رو نشویم، نادرست و غیرممکن است. فرار از مسائل نیز شرایط را دشوار‌تر و در آینده ما را با مشکلات پیچیده‌تری روبه‌رو می‌کند. مسائل مربوط به تحصیل و مدرسه‌ی فرزند، به عنوان بخشی از نظام تربیتی والدین نیازمند هماهنگی بین والدین است. بنابراین وقتی با همسرتان در مورد مسائل تحصیلی فرزندانتان دچار مشکل می‌شوید، بهترین کار این است که زمانی بگذارید و با همسر خود صحبت کنید، سعی کنید فعالانه، بدون این‌که انگشت اتهام به طرف همسرتان بگیرید یا قضاوتش کنید، دیدگاه‌ها را بشنوید. یادتان باشد فرزندتان سرمایه‌ی مشترک شما و همسرتان است و یقینا همسرتان به اندازه‌ی شما نگران و علاقه‌مند به فرزندتان است. پس از شنیدن دیدگاه همسرتان، دیدگاه خود را بگویید و سپس با کمک یکدیگر سعی کنید راه حلی پیدا کنید که علاوه بر تامین نیازهای روانی و تحصیلی فرزند، نظرات هر دوی شما را دربرگیرد.
3. هرگز فرزندتان را درگیر اختلافات خود نکنید
اختلاف نظر شما و همسرتان اگر چه به خاطر مسئله‌ی مرتبط با تحصیل فرزندتان است، اما نباید فرزند شما را درگیر کند. پرسیدن نظر فرزند در مورد مسائل تحصیلی و هنگامی که در مورد او تصمیمی گرفته می‌شود، مناسب است، اما درگیرکردن فرزند در اختلاف‌های شما و همسرتان به هیچ وجه صحیح نیست و آسیب زیادی به فرزندتان خواهد زد. قرار دادن فرزند مقابل همسر، سعی بر کشیدن فرزند به سمت خود (ائتلاف با فرزند- علیه همسر)، جابه‌جا کردن خشمی که نسبت به همسرتان دارید به فرزندتان، وقتی نظر شما تامین نمی‌شود، ایجاد احساس تقصیر و گناه در فرزند و القای این موضوع که شما و همسرتان به خاطر وی دچار اختلاف شده‌اید، آسیب روانی زیادی به کودک وارد می‌کند و مانع پیشرفت تحصیلی او می‌شود.
4. کنار نکشید
حتی با وجود مشغله‌های فراوان؛ باز هم سعی کنید وقتی را به مسائل تحصیل فرزندتان اختصاص دهید. معمولا در بسیاری از موارد یکی از والدین به دلیل مشغله‌های فراوان سعی می‌کند از یک طرف تمام مسئولیت را به دیگری واگذار و از طرف دیگر وی را برای مشکلات تحصیلی فرزند بازخواست کند. گاهی نیز یکی از والدین، عملکرد دیگری را قبول ندارد و وی را مورد انتقاد قرار می‌دهد. این مسائل ممکن است باعث شود یکی از طرفین خود را کنار بکشد تا دیگری کل یا بیشتر مسئولیت را به عهده بگیرد. توجه داشته باشید که هر دو نفر شما باید بنا به توانایی و وقتی که دارید، در تحصیل فرزندتان درگیر باشید. تقسیم وظایف بین زوج‌ها و احساس مسئولیت هر زوج در قبال وظیفه‌ای که برعهده گرفته‌است، ضروری‌ست.
5. با معلمش مطرح کنید
برخی از موارد اختلافی شما و همسرتان از طریق مطرح کردن آن مسائل با معلم قابل حل است. به عنوان مثال نحوه‌ی درس دادن معلم ممکن است چندان مناسب نباشد و شما ناچار باشید برای فرزند خود معلم خصوصی بگیرید، یا معلم تکالیف زیاد و فرا‌تر از آموزش خود برای انجام دادن در آخر هفته به فرزتدتان محول می‌کند که فرصت تفریحات دیگر را از خانواده‌ی شما می‌گیرد و یا از شما می‌خواهد وسایلی برای تحصیل فرزندتان تهیه کنید، که توان مالی آن را ندارید. این مسائل می‌تواند از طریق صحبت شما با معلم، حل شود. البته این به معنای حضور دائمی شما در مدرسه‌ی فرزند، دخالت در کار معلم و یا کنترل کردن وی نیست؛ به معنای مشارکت شما و معلم برای فراهم کردن بهترین آموزش برای فرزند شماست.
