اوتیسم در لغت به معنی در خودماندگی است. اما اوتیسم به مجموعه معلولیت‌های پیچیده‌ای گفته می‌شود که معمولا در طول 3 سال اول زندگی افراد خود را بروز می‌دهد. اوتیسم طیف گسترده‌ای از رفتار‌ها و ناهنجاری‌های رفتاری را شامل می‌شود که در افراد مختلف به گونه‌های مختلفی بروز می‌کند. طبق آماری که سازمان جهانی بهداشت اعلام کرده در سال 2004 میلادی از هر 166 نوزاد متولد شده یک نوازد مبتلا به اوتیسم بود اما در سال 2014 میلادی از هر 42 کودک یکی مبتلا به این بیماری بود. این آمار بسیار هشدار دهنده است. دلیل ابتلا به اوتیسم هرچه باشد تا سن 9 ماهگی نوزاد نمی‌توان آن را تشخیص داد. بنابراین باید به دنبال راه درمان‌های موثر‌تر بود. در ادامه با بنیتا همراه باشید.
یک فرد اوتیسمی غالباَ اختلال در تکلم دارد٬ احساسات دیگران را نمی‌تواند درک کند٬ واژه‌سازی غیرطبیعی انجام می دهد٬ به نقاط مختلف خیره می‌شود٬ به سختی ارتباط چشمی برقرار می‌کند و توان همزاد پنداری و همچنین حل مسئله را ندارد. البته اوتیسم از نظر شدت بیماری به 5 دسته تقسیم‌بندی می‌شود و لزوماَ یک فرد اوتیسمی تمام این علایم را نخواهد داشت. خوب است بدانیم اگر درمان در سنین پایین شروع شود می‌تواند اثرات این بیماری را تا حد قابل توجهی کاهش داد. بهترین سن برای شروع درمان سنین 2 تا 5 سال است که به آن دوران طلایی می‌گویند.
در درمان بیماران مبتلا به اوتیسم قطعیتی وجود ندارد. به همین دلیل از روش‌های ترکیبی در این فرایند پیچیده استفاده می‌شود. یکی از این روش‌ها که به تازگی مطرح شده موسیقی درمانی است. روشی ممکن است تاثیرات بسیاری بر زندگی کودکان مبتلا به اوتیسم داشته باشد.
کم و بیش از تاثیرات موسیقی بر ذهن انسان با خبر هستیم. اما این بار تحقیقات ویژگی شگفت انگیز دیگری از موسیقی درمانی را نشان می‌دهد. طبق نتایج اعلام شده در تحقیقات متعدد و گسترده برروی این موضوع٬ موسیقی درمانی برای کودکان اوتیسمی اگر در دوران طلایی درمان انجام شود می‌تواند باعث ایجاد تغیرات مثبت در این افرا می‌شود. از جمله‌ی این تغییرات می‌توان این موارد را نام برد: افزایش فرمانبرداری٬ کاهش استرس و اضطراب٬ افزایش اعتماد به نفس برای صحبت کردن با دیگران ٬ کاهش یک نواختی شدت صدا٬ ارتباط برقرار کردن با دیگران و دریافت بیشتر منظور افراد از صحبت‌هایشان.
در این روش در ابتدا متخصصان با استفاده از آهنگ‌های ساده و سبک موسیقی مناسب با حال آن لحظه‌ی بیمار٬ شرایطی را فراهم می‌کنند که موسیقی به بیمار احساس آرامش و راحتی القا کند. در ادامه‌ی روند درمان٬ به بیمار ساز‌های زهی یا کوبه‌ی داده می‌شود تا با با کمک آن خود شروع به تولید صدا کند و آن چه را در ذهن را دارد بدون بیان کلمات٬ به دیگران انتقال دهد. این کاربه او حس اعتماد به نفس خواهد داد تا با دیگران ارتباط برقرار کند. همچنین این روش‌ها در ایجاد ارتباط دو جانبه و درک متقابل آن‌ها از شرایط نیز موثر است.
منبع: بنیتا
