جمهوری فدراتیو برزیل بزرگ‌ترین و پرجمعیت‌ترین کشور آمریکای جنوبی است. پایتخت این کشور برازیلیا و زبان رسمی آن پرتغالی است. برزیل که با وسعتی حدود هشت میلیون و ششصد کیلومتر مربع منطقه وسیعی را بین مرکز آمریکای جنوبی و اقیانوس اطلس در بر می‌گیرد، شرقی‌ترین کشور قاره آمریکاست و با کشورهای اروگوئه، آرژانتین، پاراگوئه، بولیوی، پرو، کلمبیا، ونزوئلا، گویان، سورینام و گویان فرانسه هم‌مرز است. در حقیقت، برزیل به جز اکوادور و شیلی با تمامی دیگر کشورهای آمریکای جنوبی مرز مشترک دارد. برزیل دارای زمین‌های کشاورزی وسیع و جنگل‌های استوایی است؛ و با داشتن منابع طبیعی گسترده و نیروی کاری غنی، قدرتمندترین اقتصاد آمریکای جنوبی است. این کشور چندین قرن گذشته تحت تصرف کشور پرتغال قرار داشته است و در سال 1822 میلادی، استقلال خود را به دست می‌آورد. یکی از دوران برجسته در تاریخ این کشور، شروع کشت نیشکر در قرن 16 میلادی است. کم و بیش درباره موقعیت جغرافیایی این کشور صحبت کردیم، در ادامه می‌خواهیم به آداب و فرهنگ غذایی برزیل بیشتر بپردازیم.
فرهنگ غذایی برزیل
آداب و فرهنگ غذایی برزیل بیش از هر کشور دیگری از سرتاسر جهان و مواد تشکیل دهنده آن از کشور‌هایی مثل آفریقا، ژاپن و پرتغال برگرفته شده است. به طوری که کارناوال ریو با شهرت جهانی‌اش و انواع غذا‌ها، نوشیدنی‌ها و خوراکی‌هایی در طعم‌های مختلف و برگزاری انواع مراسم و موسیقی، گویای این قضیه است.
این کشور در رژیم غذایی خود دارای تنوع فوق العاده‌ای از غذاهای سنتی و غذاهای غیر بومی است. با ورود پرتغالی‌ها به این سرزمین، رژیم غذایی این کشور شاهد ورود انواع غذاهای غیر بومی و ترکیب آن با انواع غذاهای سنتی شد.
در جنوب این کشور، تهیه انواع غذاهای گوشتی با گوشت قرمز چهارپایان اهلی، جایگاه ویژه‌ای در آشپزی این مرز و بوم دارد. به عنوان مثال یکی از این غذاهای گوشتی، گوشت‌های کبابی با نام churrasco است که با باربیکیویی که دارای تاریخچه‌ای جالب و خواندنی است، طبخ می‌شود. روش پخت این غذا به شکلی است که عصاره‌ای که هنگام پخت از گوشت خارج می‌شود را بر روی آن مالیده و علاوه بر این که از سوختن آن جلوگیری می‌شود، بلکه به نرم‌تر و ترد شدن گوشت کمک زیادی می‌کند.
اگر به رستوران‌های موجود در ایالت‌های مختلف برزیل بروید، گوشت‌های کبابی در حال کباب شدن روی دستگاه‌هایی را مشاهده خواهید کرد که عطر آن فضا را پر کرده است.
یکی از معروف‌ترین غذاهایی که در جنوب برزیل، اصلی ترین وعده مردم را تشکیل می‌دهد، غذایی به نام feijoada است که معمولا در در روز‌های چهارشنبه و ناهار روز‌های شنبه توسط اهالی این منطقه سرو می‌شود.
Filé à Osvaldo Aranha نیز یک غذا به سبک feijoada است که در پایتخت این کشور با استفاده از ماهیچه گاو نر و سیب زمینی سرخ شده تهیه می‌شود و اغلب مردم ترجیح می‌دهند آن را با برنج و حبوبات پخته شده سرو کنند.
شهر سائوپائولو را به عنوان مهد pastel می‌شناسند. پاستل غذایی لذیذ و خوش عطر است که به صورت کلوچه و کماج تهیه می‌شود. این غذا بسته به نوع سلیقه و ذائقه هر فرد با مواد و سبزیجات مختلف پر شده و در ظرفی مملو از روغن سرخ می‌شود.
رژیم غذایی شمال برزیل با رژیم غذایی بومی و محلی این کشور ترکیب شده است. pato no tucupi یکی از غذاهای این منطقه است که با گوشت اردک تهیه می‌شود.
مصرف غلات و برنج نیز یکی دیگر از مواردی است که تحت تاثیر فرهنگ غذایی مهاجران ملل مختلف، در بین مردم کشور برزیل معمول و متداول شده است. برنج و غلات یکی از مواد مصرفی مهم و اصلی در رژیم غذایی این کشور به شمار می‌رود و مردم برزیل در تهیه‌ی غذاهای خود، از برنج و غلات در مقدار بسیار زیاد استفاده می‌کنند. Galinhada ترکیبی خوشمزه از مرغ و برنج همراه ادویه‌های برزیلی است.
کافه و رستوران
Feitiço Mineiro توسط شخصی فرهنگی به همین نام تاسیس شده است. این رستوران علاوه بر منوی غذاهای سنتی با کیفیتی که ارائه می‌دهد، محیطی اجتماعی همراه با کنسرت‌های زنده برای بازدید کنندگان تدارک دیده است. این رستوران واقع در خیابان Lojas 45/51_Asa Norte در شهر برازیلیا است.
Mara Alcamim نیز یکی از رستوران‌های معروف برازیلیا است که دکور غیر عادی و سرگرم کننده‌ای همراه با عتیقه‌های مدرن دارد. غذاهای این رستوران نیز مانند خود رستوران تعجب آور است. اما به شما پیشنهاد می‌دهیم اگر به این شهر سفر کردید، لذت غذا خوردن در این رستوران را از دست ندهید. در ادامه قصد داریم طرز تهیه بک غذای برزیلی را به شما آموزش دهیم.
طرز تهیه آکاراژه
مواد لازم
- یک و نیم پیمانه لوبیا چشم بلبلی پخته شده
- 2 عدد پیاز متوسط
- 2 قاشق غذاخوری روغن زیتون
- 1 قاشق چای‌خوری پودر فلفل پاپریکا
- 500 گرم میگو
- 1 حبه سیر
- 1 عدد فلفل تند کوچک
- 2 قاشق غذاخوری آرد
- روغن به میزان لازم
- نمک و فلفل به میزان لازم
طرز تهیه
پیاز‌ها را به صورت ورقه‌ای خرد کرده و داخل یک تابه با کمی روغن زیتون تفت دهید تا طلایی رنگ شوند سپس کمی نمک و فلفل پاپریکا به آن اضافه کنید.
میگو‌ها را به تابه اضافه کرده و آنقدر تفت دهید تا صورتی رنگ شوند سپس مقداری نمک و فلفل به آن اضافه کنید.
برای تهیه خمیر، لوبیا چشم بلبلی پخته شده را همراه پیاز و سیر خرد شده و فلفل داخل مخلوط کن ریخته و مواد را مخلوط کنید. اگر خمیر به دست آمده خیلی غلیظ بود، از یک تا دو قاشق آب یا آب مرغ برای رقیق کردن آن استفاده کنید.
آرد را اضافه کنید. دقت کنید که مقدار آرد به قدری باشد تا خمیر فرم بگیرد.
خمیر را به 10 قسمت تقسیم کرده و به صورت گرد در بیاورید.
در یک تابه مقداری روغن ریخته و روغن را داغ کنید تا خمیرها به تابه نچسبند. خمیرها را داخل روغن انداخته و خوب سرخ کنید سپس آن‌ها را داخل یک بشقاب روی دستمال کاغذی قرار دهید تا روغن اضافیشان گرفته شود.
خمیرها را چاک داده و داخل آن را با میگو‌ها پر کنید.
منابع: wikipedia, theculturetrip, BBC good food
